6:354
peccato
originali
obligatos:
illa
omni
vinculo
liberatos.
Item:
1)
Dicimus
opus
Dei
esse
homines,
in
quantum
homines
sunt:
sed
esse
sub
diabolo
in
quantum
sunt
peccatores.
Adeo
autem
totum
hominem
perversum
esse
testatur,
ut
quidquid
habere
bonorum
videtur
a
se
ipso,
cedat
illi
in
peccatum.
Gratuita
Dei
gratia
dico
hominem
praeveniri;
nullo
suo
merito
ad
eam
pervenire;
imo
ne
appetere
quidem
eam
posse,
donec
excitatum
in
corde
eius
hoc
desiderium
fuerit.
Dicat
Augustinus:
2)
Ostenditur
ergo,
Deum
gratia
sua
auferre
infidelibus
cor
lapideum,
et
praevenire
in
hominibus
bonarum
merita
voluntatum,
ita
ut
voluntas
per
antecedentem
gratiam
praeparetur:
non
ut
gratia
merito
voluntatis
antecedente
donetur.
Item:
Hic
est
praecipuus
quaestionis
cardo,
utrum
praecedat
haec
gratia,
an
subsequatur
hominis
voluntatem
:
vel,
ut
planius
eloquar,
utrum
ideo
nobis
detur,
quia
volumus;
an
per
ipsam
Deus
hoc
quoque
efficiat,
ut
velimus,
[pag.
169]
Item:
Quia
liberum
arbitrium
ad
Deum
diligendum
primi
peccati
magnitudine
perdidimus,
ut
in
Deum
credamus,
et
pie
vivamus,
non
est
volentis
neque
currentis:
non
quia
non
velle
debeamus
et
currere:
sed
quia
in
nobis
utrumque
efficit.
Item
:
3)
Ut
quid
Dominus
iussit
nos
pro
infidelibus
orare?
An
ut
eis
pro
bona
eorum
voluntate
gratia
retribuatur?
ac
non
potius
ut
ex
mala
in
bonam
mutetur
eorum
voluntas?
Dicit
enim:
Nemo
potest
ad
me
venire,
nisi
pater
meus
traxerit
eum.
Non
ait
illic,
duxerit:
ut
aliquo
modo
intelligamus
praecedere
illic
voluntatem.
Quis
trahitur,
si
iam
volebat?
Et
tamen
nemo
venit,
nisi
velit.
Trahitur
ergo
miris
modis,
ut
velit,
ab
illo,
qui
novit
intus
in
ipsis
hominum
cordibus
operari:
non
ut
nolentes
credant,
sed
ex
nolentibus
volentes
fiant.
Item
:
4)
Liberum
arbitrium
non
nisi
ad
peccandum
valet,
quamdiu
est
captivum.
Item:
Quomodo
hominis
bonum
propositum,
nisi
miserante
prius
Domino,
quum
ipsa
sit
bona
voluntas,
quae
praeparatur
a
Domino?
Item:
Ostendit
Deus,
nullis
hominum
bonis
meritis
provocari,
ut
eos
bonos
faciat:
sed
potius
eis
retribuere
bona
pro
malis
propter
se
ipsum
hoc
faciendo,
non
propter
illos.
Item
:
o)
Secundum
placitum
voluntatis
suae,
ne
placito
gloriemur
voluntatis
nostrae.
Non
optionem
tantum
homini
deferre
Deum
sentio,
ut
bene
et
volendi
et
agendi
facultatem
habeat
si
libuerit,
sed
cor
eius
efficaciter
moveri
ut
velit;
et
ipsum
totum
sic
dirigi
ut
faciat,
et
opere
compleat
quod
velle
illi
da-
1)
Lib.
ad
Bonifac.
1.
cap.
18.
conf.
Lib.
ad
Bonifac.
3.
cap.
5.
Lib.
4.
adv.
Iulianum.
2)
Epist.
107.
ad
Vitalem.
3)
Lib.
ad
Bonifac.
1.
cap.
19.
4)
Lib.
ad
Bonifac.
3.
cap.
8.
Libr.
4
cap
6.
Ibidem.
5)
De
praedest,
sanctor,
cap.
19.
23
|