5:350
[pag.
44]
DE
BAPTISMO.
Baptismus
1)
nobis
a
Deo
datus,
primum
ut
nostrae
apud
se
fidei,
deinde
ut
confessioni
apud
homines
serviret.
Fides
promissionem
respicit,
qua
misericors
pater
Christi
sui
communicationem
offert,
ut
ipso
induti,
omnium
eius
bonorum
participes
simus.
Duo
tamen
peculiariter
repraesentat:
purgationem,
quam
in
Christi
sanguine
obtinemus:
carnis
nostrae
mortificationem,
quam
eius
morte
sumus
assequuti.
Iussit
enim
Dominus
suos
baptizari
in
remissionem
peccatorum.
Et
Paulus
docet,
ecclesiam
a
sponso
Christo
sanctificatam
esse,
et
mundatam
lavacro
aquae,
in
verbo
vitae
(Ephes.
5,
29).
Rursum
in
Christi
mortem
baptizatos
esse
nois,
interpretatur,
morti
eius
consepultos,
ut
in
vitae
novitate
ambulemus
(Rom.
6,
4).
Quibus
non
significatur,
purgationis
ac
regenerationis
causam,
vel
etiam
efficaciam
aquae
subesse:
sed
duntaxat
talium
donorum
in
hoc
sacramento
percipi
cognitionem,
quando
accipere,
obtinere,
impetrare
dicimur,
quod
nobis
credimus
a
Domino
datum:
sive
id
tum
primum
agnoscimus,
sive
agnitum
antea
certius
persuademur.
Confessioni2)
autem
nostrae
apud
homines
sic
servit,
siquidem
nota
est,
qua
palam
profitemur,
nos
Dei
populo
accenseri
velle,
quo
unum
cum
omnibus
piis
Deum,
eadem
religione
colamus.
Quum
ergo
baptismo
praecipue
foedus
Domini
nobiscum
sanciatur,
iure
infantes
nostros
baptizamus,
consortes
scilicet
foederis
sempiterni:
quo
pollicetur
Dominus
se
fore
Deum,
non
nostrum
modo,
sed
seminis
nostri.
[pag.
45]
DE
COENA
DOMINI.
Quem3)
in
finem
institutum
sit
coenae
mysterium,
ac
quorsum
spectet,
promissio
illic
addita
perspicue
declarat.
Nempe
ut
nobis
confirmet,
corpus
Domini
sic
pro
nobis
semel
traditum,
ut
nunc
nostrum
sit,
ac
perpetuo
etiam
futurum:
sanguinem
eius
sic
pro
nobis
semel
effusum,
ut
noster
sit
semper
futurus.
Symbola
sunt,
panis
et
vinum,
sub
quibus
veram
corporis
ac
sanguinis
sui
communicationem
Dominus
exhibet:
sed
spiritualem,
quae
scilicet
vinculo
spiritus
eius
contenta,
praesentiam
aut
carnis
sub
pane,
aut
sanguinis
sub
calice
conclusam
et
circumscriptam
minime
requirat.
Tametsi
enim
ipse
in
coelum
sublatus
residere
in
terra
desiit,
in
qua
nos
adhuc
peregrinamur,
nullum
tamen
intervallum
eius
virtutem
solvere
potest,
quin
fideles
semetipso
pascat,
ac
efficiat
ut
loco
absentes,
tamen
praesentissima
sui
communicatione
fruantur.
Huius
rei
documentum
nobis
in
coena
praebet
adeo
certum
ac
luculentum,
ut
procul
dubio
statuendum
sit,
Christum
cum
suis
omnibus
divitiis,
nobis
ex-
1]
Insiti,
p.
217
seqq.
2)
Ibid.
p.
227.
3)
Ibid.
p.
236.
|