32:35
35
PSALMUS
XCVI
36
coeperint
contra
Deum
tumultuari,
neque
unquam
ab
eo
die
destiterint,
crimen
unum
exprobrans,
videtur
suo
silentio
eos
a
reliquis
absolvere.
Sed
quum
frequentes
sint
in
scripturis
synecdochae,
nihil
absurdi
erit
si
dicamus
sub
una
specie
plures
notari.
Videtur
tamen
alia
fuisse
ratio
cur
hoc
exemplum
propheta
maxime
eligeret:
quia
ex
Mose
promptum
est
colligere,
hunc
fuisse
extremum
ingratitudinis
et
contumaciae
cumulum,
ubi
populus
propter
aquam
rixatus
est.
Scio
interpretes
aliter
sentire:
sic
tamen
res
habet,
tunc
implesse
omnes
impietatis
numeros,
ut
solus
ille
strepitus,
quasi
omnium
actionum
catastrophe,
palam
ostenderit
insanabilem
esse
eorum
pervicaciam.
10.
(Quadraginta
annos.)
Obstinatae
malitiae
crimen
exaggerat
propheta,
quod
Deus
cum
ea
tamdiu
sit
luctatus
absque
profectu,
accidere
enim
interdum
solet
ut
ebulliat
aliqua
protervia,
quae
momento
postea
considit.
Deus
autem
totis
quadraginta
annis,
sibi
assidua
fuisse
cum
populo
iurgia
conqueritur,
unde
indomabilis
pravitas
colligi
potest.
Et
generationis
nomine
utitur
in
eundem
finem.
Nam
T
n
saeculum
vel
spatium
humanae
vitae
significat.
Ad
unius
autem
aetatis
homines
transfert
:
ac
si
diceret
propheta,
quamdiu
vixerunt
Israelitae
quos
Deus
liberaverat,
non
potuisse
in
obsequium
subigi.
Quidam
verbum
IOIpX
vertunt,
Contemptui
fui
:
graecus
interpres,
Tcpoa^x^taa,
Infensus
fui,
vel
exacerbatus,
sed
Hebraei
genuinum
sensum
tenent,
quod
Deus
litigando
continuum
habuerit
certamen.
Quod
notabile
specimen
fuit
perditae
eorum
obstinationis.
Iudicium
deinde
suum
profert:
ac
si
diceret,
Postquam
tot
modis
suam
impietatem
prodiderant,
amentiam
eorum
plus
satis
fuisse
cognitam.
Errorem
vero
cordis
non
extenuandi
causa
ponit,
sed
vecordes
et
insanos
esse
pronuntiat:
ac
si
diceret,
sibi
negotium
non
esse
cum
hominibus
sensu
vel
intelligentia
praeditis,
sed
potius
cum
bestiis.
Additur
ratio,
quia
ad
tot
Dei
opera
attenti
non
fuerint,
et
praecipue
ad
doctrinam.
Nam
sub
voce
"
jm
complectitur
tam
legem
et
continuas
admonitiones,
quam
miracula
quibus
eos
Deus
erudierat.
Mira
igitur
amentia
fuit,
quum
Dominus
familiariter
habitasset
in
medio
ipsorum,
ac
tam
verbo
quam
operibus
illustris
fuisset
eius
gloria,
clausis
oculis
omnia
preteriisse.
Haec
ratio
est
cur
eorum
torporem
amentiae
damnet
propheta:
quia
in
tanta
luce
quasi
caeci
erraverint.
11.
(Quare
iuravi.)
Si
relativum
"ll^X
in
proprio
sensu
accipere
libeat,
non
repugno:
sicuti
etiam
multi
verterunt.
Graecus
interpres
similitudinis
notam
esse
putans,
reddidit
oc,
illatio
tamen
visa
est
non
male
quadrare,
non
quod
tunc
demum
privati
fuerint
prommissa
haereditate
quum
Deum
tentassent:
sed
postquam
de
eorum
obstinatione
loquutus
est
propheta
in
persona
Dei,
colligit,
non
fru-
|