24:35
35
COMMENTARIUS
IN
EXODI
CAP.
III.
36
sanctum
virum,
ut
tam
arduo
muneri
sufficeret:
sed
non
cessabat
interior
illa
disceptatio
:
Cur
tamdiu
differt
ac
suspendit
Deus
quod
pridem
statuit?
Fuit
igitur
rarae
virtutis,
hos
contrarios
occursus,
qui
subinde
novam
molestiam
ingerebant,
superare:
et
interea
non
solum
victitare
tenuiter,
et
habitare
in
tugurio
vel
caulis,
sed
per
loca
tesca
et
aspera
saepe
errare,
quum
a
pueritia
usque
ad
virilem
aetatem
lautitiis
assuevisset:
sicuti
nunc
refert,
deserto
peragrato
se
gregem
ductasse
ad
montem
Horeb,
quod
certe
fieri
non
potuit
quin
humi
cubando
algeret,
quin
sudaret
interdiu.
Porro
appellatio
montis
Dei
xaxa
nQOXqifjiv
in
posterum
tempus
refertur:
nempe
dum
illic
promulgata
lex
fuit,
quae
locum
illum
consecravit.
Satis
notum
est
Horeb
eundem
esse
montem
qui
Sinai
dicitur:
nisi
quod
nomen
in
diversis
et
oppositis
lateribus
mutatur:
quia
proprie
in
situ
orientali
dicitur
Sinai,
qua
autem
parte
vergit
ad
occasum:
Horeb.
Quum
ergo
illic
apparuerit
Deus,
tot
praeclara
coelestis
suae
gloriae
signa
dederit,
quum
foedus
percusserit
cum
populo,
regulam
perfectae
sanctitatis
prodiderit,
singularis
quaesita
fuit
loco
dignitas.
2.
Et
visus
est
ei
angelus.
Vel
apparuit:
quod
idem
valet.
Visibilem
porro
formam
induere
necesse
fuit,
ut
conspiceretur
a
Mose
non
qualis
erat
in
essentia,
sed
qualem
capere
poterat
humanae
mentis
infirmitas.
Sic
enim
tenendum
est,
quoties
apparuit
Deus
olim
sanctis
patribus,
descendisse
quodammodo
ex
sua
altitudine,
ut
illis
se
patefaceret
quatenus
utile
erat,
et
ferebat
eorum
captus.
Idem
et
de
angelis
dicendum,
qui
etsi
sunt
spiritus
invisibiles,
ubi
Deo
visum
fuit,
faciem
aliquam
sumpserunt
in
qua
agnoscerentur.
Videndum
tamen
quisnam
fuerit
hic
angelus,
quia
paulo
post
non
modo
se
Iehovam
nominat,
sed
gloriam
sibi
vendicat
aeternae
et
unicae
divinitatis.
Etsi
autem
excusabilis
est
illa
loquendi
ratio,
quod
angeli
transferant
in
se
Dei
personam,
quatenus
obeunt
partes
sibi
ab
ipso
iniunctas
:
quia
tamen
notum
est
ex
pluribus
locis:
praesertim
ex
primo
Zachariae
capite
inter
angelos
statui
unum
principem
et
caput,
qui
aliis
imperat:
recte
senserunt
veteres
ecclesiae
doctores,
aeternum
Dei
filium
ita
vocari,
respectu
personae
mediatoris,
quam
licet
vere
demum
una
cum
carne
susceperit,
figuram
tamen
gestavit
ab
initio.
Et
Paulus
huius
mysterii
nobis
idoneus
est
interpres,
qui
palam
asserit
(1.
Cor.
10,
4)
Christum
fuisse
ducem
populi
in
deserto.
Quanquam
ergo
tunc,
proprie
loquendo,
nondum
nuncius
patris
erat,
praedestinatio
tamen
ad
officium
iam
tunc
ita
vigebat,
1)
ut
patribus
sub
hoc
habitu
cognoscendum
se
exhibuerit.
Nec
sane
alia
unquam
sanctis
fuit
communicatio
cum
Deo
quam
per
mediatorem
pro-
1)
Princeps
male:
urgebat.
|