[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:348  quod  viscera  sua  quotannis  ad  homines  alendos  terra  aperit:  quod  elementa  et  singulae  partes  officium  suum  facere  non  desinunt:  quod  denique  naturae  foecunditas  nunquam  deficit,  quasi  fatigata:  id  non  nisi  directrice  eius  manu,  qui  semel  omnia  condidit,  fieri  putandum.  Et  Psalmus  centesimus  quartus  nihil  aliud  continet,  quam  universalis  huius  providentiae  elogium.  Eam  similiter  praedicat  Paulus,  quum  dicit  in  ipso  nos  esse,  et  moveri,  et  vivere  (Act.  17,  28).  Quare  sicuti  Dei  unius  propria  est  essentia,  ita  fide  consideranda  est  occulta  quam  inspirat  vegetatio  :  qua  fit  ut  subsistant  quae  alioqui  mox  interirent  creaturae.  Sed  universalis  providentiae  notitia  per  se  vaga  et  confusa  esset,  nisi  simul  teneamus,  Deum  singulas  creaturas  cura  sua  complecti:  quemadmodum  et  Christus  docet,  passerculum,  qui  dimidio  asse  *)  venit,  non  cadere  in  terram  sine  patris  voluntate  (Matth.  10,  29).  Nunc  in  ista  speciali  providentia,  quae  curandis  singulis  Dei  operibus  privatim  [pag.  167]  excubat,  certos  et  distinctos  gradus  statuere  convenit.  Nam  quum  nobilissimum  Dei  opus  sit  homo,  in  cuius  gratiam  conditum  est  quidquid  coelum  et  terra  continent:  scriptura  praecipue  nobis  in  gubernando  genere  humano  Dei  providentiam  commendat.  Paulus  dum  locum  illum  exponit:  Non  obligabis  os  bovi  trituranti:  boves  Deo  curae  esse  negat  (1.  Cor.  9,  9):  quod  scilicet  illic  non  resideat  cura  eius,  tanquam  in  sua  meta,  sed  in  hominem  potius  respiciat.  Hic  autem,  quia  Deo  cum  hominibus  ratione  praeditis  negotium  est,  certior  et  magis  dilucida  se  profert  eius  providentiae  ratio.  Mirifica  enim  eius  iudicia,  nunc  in  sceleribus  puniendis,  nunc  in  erudiendis  ad  patientiam  fidelibus  domandaque  eorum  carne,  nunc  in  purgandis  mundi  vitiis,  nunc  in  expergefaciendo  multorum  torpore,  nunc  in  conterenda  impiorum  superbia,  nunc  in  astu  sapientum  ridendo,  nunc  in  pravis  machinationibus  diruendis  se  proferunt.  Ex  altera  parte  incomparabilis  eius  bonitas  in  iuvandis  miseris,  iu  protegenda  asserendaque  innocentium  salute,  in  ferendo  rebus  desperatis  auxilio  relucet.  Huius  providentiae,  quae  homines  respicit,  pulchra  descriptio  habetur  Psalmo  centesimo  septimo.  Illic  enim  ostendit  propheta,  quae  vulgo  aestuariae  putantur  fortunae  vices,  adeo  non  volvi  caeco  impetu,  ut  dilucida  [pag.  168]  sint  vel  bonitatis,  vel  irae,  vel  iustitiae  Dei  specula.  Quare  tandem  concludit:  Si  prudenter  reputentur  quae  subinde  in  mundo  fiunt  rerum  conversiones,  piis  fore  laetitiae  materiam:  satis  autem  ad  os  iniquis  obstruendum  tale  operum  Dei  specimen  valerc.  2)  (Psalm.  107,  42).  1)  une  maille.  2)  Add.  Cependant  ii  advertit  que  c'est  une  grande   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci