52:348
mendat
Christus.
Quare
acui
nos
et
accendi
talibus
exemplis
ad
imitationem
decet,
ut
saltem
frequentior
sit
inter
nos
tam
necessaria
exercitatio.
Si
quis
diurnas
et
nocturnas
preces
intelligat,
quas
Paulus
statis
horis
concipere
solitus
fuerit,
nihil
erit
absurdi
:
quamquam
simplicius
interpretor
nullum
ei
a
precibus
vacuum
tempus
suisse.
4.
Memoria
repetens.
Non
tam
laudandi
quam
exhortandi
Timothei
causa,
tum
eius
fidem,
tum
aviae
matrisque
commendat.
Nam
ubi
quis
bene
et
strenue
coepit,
progressus
ei
debet
animum
addere,
et
exempla
domestica
acriores
habent
stimulos
ad
incitandum.
Ideo
proponit
illi
aviam
Loidem,
et
matrem
Eunicam,
a
quibus
sic
fuerat
educatus
ab
infantia,
ut
potuerit
cum
lacte
imbibere
pietatem.
Ergo
hac
pia
educatione
admonetur
Timotheus,
ne
a
se
ipso
et
a
suis
degeneret.
Dubium
autem
est
an
fuerint
hae
mulieres
ad
Christum
conversae,
et
hoc
fidei,
quam
laudat
Paulus,
fuerit
initium:
an
vero
fides
illis
extra
Christianismum
tribuatur.
Hoc
tamen
posterius
mihi
magis
est
verisimile.
Tametsi
enim
multis
superstitionum
corruptelis
tunc
scatebant
omnia:
Dominus
tamen
suos
habuit
semper,
quos
non
passus
est
cum
vulgo
corrumpi,
sed
peculiariter
sibi
sanctificavit,
ut
in
Iudaeis
semper
exstaret
aliquod
huius
gratiae
pignus,
quam
semini
Abrahae
promiserat.
Vixisse
igitur
et
mortuas
esse
in
fide
mediatoris,
etiamsi
nondum
revelatus
illis
erat
Christus,
non
est
absurdum.
Nihil
tamen
assero,
nec
possem
nisi
temere.
5.
Persuasum
autem
habeo.
Hoc
membrum
proximam
coniecturam
apud
me
confirmat.
Neque
enim,
meo
iudicio,
de
praesenti
fide
Timothei
hic
loquitur.
Minueret
enim
de
certa
illa
prioris
elogii
fide,
si
tantum
diceret
se
fidem
Timothei
parem
existimare
fidei
aviae
et
matris:
sed
intelligo,
ipsum
a
puero,
quum
nondum
evangelii
notitiam
adeptus
esset,
fuisse
Dei
timore
et
fide
tali
imbutum,
nt
esset
vivum
semen
quod
postea
emersit.
6.
Propterea
commonefacio
te
ut
exsuscites
donum
Dei,
quod
in
te
est
j
per
impositionem
manuum
mearum.
7.
Non
enim
dedit
nobis
Deus
spiritum
timiditatis^
sed
potentiae,
et
dilectionis,
et
sobrietatis.
8.
Non
ergo
te
pudeat
testimonii
Domini
nostri,
neque
mei
qui
sum
vinctus
ipsius:
sed
esto
particeps
afflictionum
evangeliis
secundum
potentiam
Dei,
9.
qui
nos
servavit
ac
vocavit
vocatione
sancta:
non
secundum
opera
nostra,
sed
secundum
propositum
suum,
et
gratiam
quae
data
fuit
nobis
in
Christo
Iesu
ante
tempora
saecularia,
10.
revelata
autem
nunc
fuit
per
apparitionem
servatoris
nostri
Iesu
Christi,
qui
mortem
quidem
abolevit,
illuminavit
autem
vitam
et
immortalitatem
per
evangelium,
l
l
.
in
quod
positus
sum
praeco,
et
apostolus,
et
doctor
gentium:
12.
quam
etiam
ob
causam
haec
patior7
sed
non
pudefio.
Novi
enim
cui
crediderim:
et
per-
|