[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:348  officium  est  semper  altius  conscendere,  donec  ad  perfectionem  ventum  fuerit  3.  Siquidem  estis  adhuc  carnales.  Quamdiu  caro,  hoc  est,  naturalis  vitiositas,  in  homine  dominatur,  sic  occupat  ipsius  hominis  ingenium,  ut  non  sit  ingressus  sapientiae  Dei.  Quare  si  quid  proficere  volumus  in  schola  Domini,  primum  est  ut  nos  proprio  sensu  et  propria  voluntate  abdicemus.  Etsi  autem  in  Corinthiis  micabat  aliqua  pietatis  seintilia,  praevalebat  tamen  suffocatio.  Postquam  enim  sunt  inter  vos.  Probatio  est  ab  effectis:  nam  quum  sint  fructus  carnis  aemulatio,  rixae  et  factiones:  ubicunque  spectantur,  certum  est  radicem  illic  vigere.  Regnabant  haec  mala  apud  Corinthios:  hinc  ergo  convincit,  eos  esse  carnales.  Eodem  quoque  argumento  utitur  ad  Galatas  (5,  25):  Si  spiritu  vivitis,  spiritu  etiam  ambulate.  Nam  quum  spirituales  haberi  vellent,  ad  opera  eos  revocat,  quibus  abnegabant  quod  ore  profitebantur.  Observa  autem  elegantem  ordinem,  quem  hic  sequitur  Paulus:  nam  ex  aemulatione  nascuntur  contentiones,  quae,  postquam  semel  sunt  inflammatae,  in  capitales  sectas  ebulliunt:  porro  mater  horum  omnium  malorum  est  ambitio.  Secundum  hominem  ambulatis.  Et  hinc  patet,  carnis  vocem  non  ad  inferiores  tantum  concupiscentias  restringi,  sicut  fingunt  sophistae,  cuius  sedem  appellant  sensualitatem  :  sed  de  tota  hominis  natura  praedicari.  Qui  enim  sequuntur  naturae  ductum,  spiritu  Dei  non  reguntur:  ii  secundum  apostoli  definitionem  sunt  carnales,  ut  caro  et  hominis  ingenium  sint  prorsus  synonyma:  ideoque  non  frustra  alibi  requirit  ut  simus  in  Christo  novae  creaturae.  4.  Quum  enim  dicat  unus.  Nunc  speciem  ipsam  contentionum  exprimit,  idque  in  Corinthiorum  persona,  quo  plus  energiae  habeat  descriptio:  nempe  quod  quisque  proprio  magistro  gloriaretur,  quasi  non  unus  esset  omnium  magister  Christus.  Porro  ubi  adhuc  residet  talis  ambitio,  aut  nullus  est  aut  exiguus  evangelii  profectus.  Neque  tamen  intelligas,  palam  hoc  disertis  verbis  professos  esse,  sed  prava  studia,  quibus  dediti  erant,  perstringit  apostolus.  Quamquam  probabile  est,  ut  fere  ambitiosum  favorem  sequitur  vana  garrulitas,  verbis  prae  se  tulisse  praeposterum  animi  affectum,  quum  suos  doctores  non  sine  Pauli  et  similium  contemptu  magnifice  efferrent.  5.  Quis  ergo  est  Paulus,  aut  quis  Apollos,  nisi  ministri  per  quos  credidistis?  et  sicut  unicuique  Dominus  dedit?  6.  Ego  plantavi,  Apollos  rigavit:  at  Deus  incrementum  dedit.  7.  Ergo  neque  qui  plantat,  aliquid  estf  neque  qui  rigat:  sed  Deus  qui  dat  incrementum.  8.  Qui  autem  plantat  et  qui  rigat,  unum  sunt.  Porro  quisque  propriam  mercedem  secundum  laborem  suum  recipiet.  9.  Dei  enim  cooperarii  sumus,  Dei  agricultura,  Dei  aedificatio  estis.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci