20:348  Christi  fidelibus,  fidele  consilium  tuum  implorantibus,  debere  te  intelligis,  ut  quid  illi  de  tota  hac  controversia  videatur,  quidque  expresso  verbo  Dei,  et  fontibus  Israelis  congruentissimum  existimet,  censuram  suam  nobis  per  literas  sive  privatas,  sive,  si  videtur,  per  epistolam  publicam  adscribat.  Consulat  autem,  per  viscera  misericordiae  Dei  te  oramus  primum  ipsi  pietati,  et  verae  gloriae  Dei,  deinde  tranquillitati  ecclesiarum  et  reip.  nostrae,  idque  tempestive  atque  mature,  ut  pullulantia  odia  restingui,  et  impendentia  civilia  mala,  domino  Deo  per  organum  praest.  tuae  ad  eam  rem  vires  suppeditante,  praeverti,  praeveniri,  praecaverique  possint.  Erit  hoc  perpetuum  et  immortale,  quum  erga  ecclesiam  Dei,  tum  erga  hunc  pusillum  in  ecclesiis  renatis  Christi  gregem,  nec  non  in  has  regiones  nostras  septentrionales  perpetuum  et  immortale  beneficium,  nullo  unquam  aevo  obliterandum.  Consules  enim  una  et  eadem  opera,  et  immortali  gloriae  Dei,  et  conscientiis  piorum,  qui  hanc  dissectionem  ecclesiarum  gementibus  pectoribus  prosequuntur.  Consules  et  tranquillitati  totius  reip.,  extingues  gliscens  malum,  et  magno  metu  remp.  nostram  liberabis,  comparabisque  tibi  in  istis  regionibus  satis  alioquin  iam  claram  immortalitate  dignissimam  memoriam,  si  ea  nobis  explicaveris,  ex  verbi  Dei  amussi,  quae  ad  tranquillitatem  cum  Deo  et  pia  conscientia,  et  proximo  in  civili  vitae  societate  ad  amorem,  caritatem,  et  mutuam  benevolentiam  inter  partes  conciliandum,  ac  ad  ipsam  adeo  pacem  in  Israel  inducendam  colendamque  in  vera  pietate  faciant.  Neque  dicat,  rogamus,  praest.  tua,  edidisse  Tigurinam,  edidisse  et  Heidelburgensem  ecclesiam  de  hoc  dogmate  suam  censuram.  Ediderunt  enim  illi  pro  eximia  sua  eruditione  atque  pietate,  sed  tamen  ita  ediderunt,  secundum  quod  ab  altera  tantum  parte,  hoc  est,  ab  ipsis  Trinitariis  edocti  fuerant:  qui  si  fidelius  de  hac  re  commonefacti  fuissent,  ea  haud  dubie  in  medium  attulissent,  quae  explicationi  conciliationique  tantae  controversiae  subserviunt  magis.  Quanquam  nos  pro  iudicii  nostri  tenuitate,  non  sumimus  nobis  de  tantis  viris  iudicium.  Illis  potius  haec  adscribimus,  qui  non  sincere  ad  eos  de  meritis  caussae  praesentis  ex  Polonia  scripserunt.  Quod  restat,  oramus  aeternum  Emanuelem  Christum  Iesum,  sedentem  ad  dextram  Dei  patris,  et  pari  potentia,  gloria  et  maiestate,  in  unitate  spiritus  sancti  eum  patre  regnantem,  ut  te  nobis  et  ecclesiae  suae  conservet  in  longam  et  multam  aetatem  perquam  florentem.  Mittimus  autem  hanc  epistolam  ad  te,  per  illustrem  dominum  Nicolaum  Christophorum  Eadoeivil,  filiolum  nostrum,  qui  nunc  in  studiis  literarum  Argentorati  versatur,  et  vera  pietatis  ac  virtutis  semina  imbibit.  Discit  etiam  linguas  et  artes,  qui  etiam  suo  tempore  ad  te  veniet,  et  sua  praesentia  nostrum  erga  te  studium,  nostrum