5:347
CATECHISMUS.
que
componat,
omnes
rerum
eventus
moderetur,
omnibus
suis
creaturis
pro
suo
arbitrio
utatur,
omnes
omnium
voluntates
sibi
subiiciat.
Atque
id
quidem
postulantes,
nostris
omnibus
desideriis
abrenunciamus,
quidquid
in
nobis
est
affectuum
Domino
resignantes
ac
per
mittentes:
rogantesque
ne
res
ex
voto
nostro
nobis
fluere,
verum,
ut
ipse
prospexerit
ac
decreverit,
succedere
faciat.
Neque
vero
id
solum
petimus,
ut
affectus
nostros,
qui
voluntati
suae
adversantur,
Deus
vanos
et
irritos
faciat:
sed
potius
ut
novas
mentes
novosque
animos,
nostris
exstinctis,
in
nobis
creet:
ut
nullus
cupiditatis
motus
in
nobis
sentiatur,
quam
purus
cum
voluntate
sua
consensus.
In
summa,
ne
quid
ex
nobis
ipsis
velimus,
sed
ut
spiritus
suus
velit
in
nobis,
quo
intus
docente
discamus
amare
ea,
quae
illi
placita
sunt:
odisse
vero,
atque
abominari,
quaecunque
displicent.
Quarta.
Panem
nostrum
quotidianum
da
nobis
hodie.
Qua,l)
in
genere
omnia,
quibus
corporis
usus
sub
elementis
huius
mundi
indiget,
a
Deo
petimus:
non
modo
quo
alamur,
ac
vestiamur,
verum
etiam
quidquid
omnino
conducere
nobis
prospicit:
ut
panem
nostrum
in
pace
comedamus,
[pag.
40]
Qua
breviter
nos
in
eius
curam
tradimus,
ac
providentiae
committimus,
ut
nos
pascat,
foveat,
servet.
Non
enim
dedignatur
optimus
pater
corpus
etiam
nostrum
in
fidem
ac
custodiam
suam
suscipere,
ut
fidem
nostram
minutis
istis
in
rebus
exerceat,
dum
ab
eo
omnia,
usque
ad
micam
panis,
et
guttam
aquae
exspectamus.
Porro
quod
Quotidianum
et
Hodie
dicimus,
significat
petendum
duntaxat
quantum
necessitati
nostrae
satis
est,
et
velut
in
diem:
hac
certa
fiducia,
patrem
nostrum,
ubi
nos
hodie
nutrierit,
neque
nobis
crastinum
defuturum.
Quantacunque
autem
rerum
copia
nobis
affluat,
semper
tamen
panem
quotidianum
nos
petere
convenit,
hoc
cogitantes,
omnem
substantiam
nihil
esse,
nisi
quatenus
effusa
sua
benedictione
Dominus
prosperat
et
foecundat:
et
quae
in
manu
nostra
est,
ne
nostram
quidem
eam
esse,
nisi
quatenus
in
singulas
horas
portiunculam
nobis
dispensat,
usumque
permittit.
In
eo
quod
Noster
dicitur,
magis
adhuc
eminet
Dei
benignitas,
quae
nostrum
facit,
quod
nobis
nulla
ratione
debebatur.
Quod
dari
petimus,
significatur
esse
simplex
ac
gratuitum
Dei
donum,
undecunque
nobis
adveniat,
etiam
ubi
maxime
visus
fuerit
arte
atque
industria
nostra
quaesitus.
Quinta.
Remitte
nobis
debita
nostra,
sicut
et
nos
remittimus
debitoribus
nostris.
Qua
peccatorum
2)
veniam
et
remissionem
cmdo-
1)
Instit
p.
186
seqq.
2)
Ibid.
p.
188
seqq.
|