20:347
347
EPISTOLA
4125
348
et
mysterium
assumpti
corporis
manifestaret,
per
.
continentiam
dictorum
ad
id
veniens
ait:
Quia
pater
maior
me
est
Et
confestim
ut
absoluta
dicti
ratio
subesset,
et
agricolae
et
vitis
et
palnii-
,,tum
subiecit
exemplum,
assumptionem
per
id
cor-
,,poreae
humilitatis
ostendens,
et
hinc
causam
eundi
,,ad
patrem,
et
dilectionis
laetitiam
quum
ad
patrem
iret
docens
esse
oportere,
quia
pater
maior
se
es-
set,
a
quo
scilicet
esset
gloriam
resump^turus,
apud
quem
et
in
quo
esset
glorificandus,
non
novello
honore,
sed
pristino,
neque
alieno,
sed
quem
apud
eum
habuit.
Si
itaque
non
in
ipso
glorificandus
west,
id
est,
ut
sit
in
gloria
Dei
patris,
contumeliam
^adscribo
naturae:
si
vero
quod
ab
eo
glorificatur
auctoritas
est
patrem
maiorem
in
glorificandi
auctoritate
cognosce.
Quid
dispensationem
ad
impietatem
rapis?
Quid
sacramentum
nostrae
salutis
invadis
in
mortem?
glorificaturus
pater
filium,
maior
est:
glorificatus
in
patre
filius
minor
non
est.
Aut
quomodo
minor
est,
qui
in
gloria
Dei
patris
est?
Aut
numquid
pater
maior
non
est?
*Maior
itaque
pater,
dum
pater
est.
Sed
filius,
dum
filius
est,
minor
non
est.
Nativitas
filii
patrem
constituit
maiorem.
Minorem
vero
filium
esse
nativitatis
natura
non
patitur.
Maior
pater
est,
dum
gloriam
assumpto
homini
rogatur
ut
reddat.
Filius
minor
non
est,
dum
gloriam
resumit
apud
patrem.
Atque
ita
et
sacramentum
nativitatis,
et
dispensatio
corpora
tionis
impletur.
Nam
et
pater,
dum
et
pater
est,
et
glorificat
nunc
filium
hominis,
maior
est,
et
pater
et
filius
unum
sunt,
dum
ex
patre
natus
filius,
post
assumptionem
terreni
cor-
poris,
glorificatur
in
patre.
Non
habet
itaque
nati-
vitas
naturae
ignobilitatem,
quia
in
forma
Dei
est,
qui
ex
Deo
nascitur.
Et
quum
differre
significatione
ipsa
existimetur
innascibilitas
a
nativitate,
nativitas
tamen
non
est
extra
innascibilitatis
natu-
ram:
quia
non
sumpsit
aliunde,
quod
subsistit.
Nam
etsi
non
consequuta
sit,
ut
coinnascibilis
effecta
sit,
accepit
tamen
ex
innascibili
Deo
esse,
^quod
Deus
est.
Fides
igitur
nostra,
etsi
initium
nativitatis
non
apprehendens,
unigenitum
Deum
semper
profiteatur,
quia
natura
non
ferat,
ut
coe-
pisse
eum
aliquando
confiteatur,
cuius
nativitas
omne
initii
tempus
excedat:
sed
quem
semper
esse
et
ante
tempora
confitetur:
natum
tamen
in
tem-
porali
infinitate
non
ambigit,
eum
tamen
ex
ini-
ciabilis
intelligentiae
nativitate
confessa."
Haec
sunt,
clarissime
et
ornatissime
vir,
amice
nobis
plurimum
carissime,
quae
de
meritis
et
controversiis
caussae
praesentis
ad
te
referenda
esse
putavimus.
Oramus
autem,
obsecramus,
et
obtestamur
te,
per
Dei
aeterni
et
immortalis
sempiternam
et
nunquam
intermorituram,
aeterni
quoque
eius
filii
Emanuelis
nostri
Iesu
Christi
gloriam,
perque
fidem
tuam,
quam
pro
ratione
ministerii
tui
omnibus
|