5:345
CATECHISMUS.
ORATIONIS
DOMINICAE
ENARRATIO.
Iam
clementissimus
pater,
praeterquam
quod
nos
[pag.
36]
monet
atque
hortatur,
ut
se
in
omni
necessitate
quaeramus,
quoniam
tamen
videbat
ne
id
quidem
nos
perspicere,
quid
aequum
postulare,
quidve
e
re
nostra
foret,
huic
etiam
nostrae
ignorantiae
occurrit:
et
quod
captui
nostro
deerat,
de
suo
supplevit
ac
suffecit.
Ex
qual)
eius
benignitate
magnum
consolationis
fructum
percipimus,
quod
nihil
absurdum,
nihil
alienum
aut
importunum,
nihil
denique
non
illi
acceptum
postulare
nos
intelligimus,
qui
paene
ex
eius
ore
rogamus.
Haec
orandi
seu
forma,
seu
regula,
sex
petitionibus
constituta
est
Quarum
tres
priores
Dei
gloriae
peculiariter
destinatae
sunt,
quam
solam
in
illis
intueri
oportet,
nullo
commodi
nostri,
ut
aiunt,
respectu.
Tres
reliquae
nostri
curam
gerunt,
ac
proprie
iis,
quae
ex
usu
nostro
sunt,
postulandis
sunt
assignatae.
Sic
tamen,
ut
Domini
gloriam,
quam
unam
prioribus
illis
spectamus,
bonum
nostrum,
a
cuius
cogitatione
mentem
avertimus,
ultro
sequatur:
rursum
quod
commodo
nostro
expetimus,
non
aliter
quam
in
Domini
gloriam
postulare
liceat.
Pater
noster,
qui
es
in
coelis.
Primum2)
in
ipso
limine
occurrit,
omnem
a
nobis
orationem
offerri
Deo
debere,
in
Christi
nomme:
ut
nulla
alio
nomine
commendari
illi
potest.
Nam
ex
quo
patrem
appellamus
Deum,
nomen
certe
Christi
praetendimus.
Quandotj)
sane
nemo
est
hominum
dignus,
qui
Deo
se
repraesentet,
ac
in
eius
conspectum
prodeat,
ipse
coelestis
pater,
ut
nos
hac
confusione
eximeret,
quae
nostros
omnium
animos
deiicere
debebat,
filium
nobis
suum
[pag.
37]
donavit,
Iesum
Christum,
qui
apud
ipsum
nobis
sit
advocatus
et
mediator,
cuius
ductu
ad
ipsum
secure
accedamus,
tali
intercessore
confisi,
nihil,
quod
eius
nomine
petierimus,
nobis
denegatum
iri:
ut
illi
a
patre
nihil
denegari
potest.
Thronum
quoque
Dei,
non
maiestatis
tantum
esse
thronum,
sed
gratiae,
apud
quem
eius
nomine
multa
fiducia
apparere
audeamus,
misericordiam
consequuturi
et
gratiam
inventuri,
in
auxilio
opportuno
(Hebr.
4,
16).
Atque
ut
lex
de
invocando
Deo
posita
est,
ut
promissio
data,
exauditum
iri,
qui
invocaverint:
ita
in
nomine
Christi,
invocare
peculiariter
iubemur:
et
promissionem
habemus
propositam,
impetraturos
quod
in
eius
nomine
petierimus
(Ioann,
14,
16
et
15,
7).
Adscribitur,
ipsum
esse
in
coelis:
quo
inenarrabilis4)
eius
maiestas,
quam
aliter
mens
nostra,
pro
sua
crassitate,
concipere
non
potest,
designata
est,
quia
coelo
nihil
augustius,
aut
maiestate
plenius
sub
aspectum
nostrum
venire
potest
Quod
perinde
valet,
ac
si
dic-
1)
Instit,
p.
173
seq.
2)
Ibid.
p.
175.
3)
Ibid.
p.
162
beq.
4)
Ibid.
p.
181.
|