8:344
tioni
suae
congruere
hoc
negat:
neque
tamen
subticet,
decretum
cuique
a
patre
coelesti
esse
locum,
et
suo
tempore
patefactum
iri
(Matth.
20,
2
i
;
Marc.
10,
35).
In
hunc
modum
neque
silentio
nobis
obruenda
est
superstitio
l)
quae
palam
in
scriptura
proditur:
et
tamen,
quousque
revelationis
dies
advenerit,
agendum
quod
Dominus
mandat,
ut
sine
exceptione
ad
poenitentiam
et
fidem
omnes
hortemur.
Communis
enim
omnibus
est
doctrina:
et
hac
lege
apud
nos
deposita
est,2)
donec
qui
reprobi
sunt
deplorata
obstinatione
viam
nobis
obstruant.
Caeterum,
quum
praedestinationem
tot
scripturae
locis
testatam
admittere
cogatur,
novum
cavillum
ingerit,
quo
nihil
stultius
nec
putidius
fingi
potest:
Fideles
novi
testamenti
electos
a
Deo
esse,
quibus
mysterii
a
saeculis
absconditi
notas
faceret
divitias.
In
hunc
sensum
colligit
testimonia
omnia,
quae
excellentiam
gratiae
per
Christum
exhibitae
commendant.
Tandem
concludit,
quidquid
primo
ad
Ephesios
capite
habetur,
non
alio
spectare,
nisi
quod
fideles
novi
testamenti
Deus
peculiari
hoc
thesauro
[pag.
170]
dignatus
sit.
Quum.
autem
ad
tempus
referatur
haec
gratia,
a
Christi
adventu
usque
ad
finem
mundi
omnibus
peraeque
communem
esse
docet.
Atqui,
longe
aliam
Pauli
mentem
ostendunt
verba,
quorum
summa
est,
illuminatos
esse
in
fidem,
qui
secundum
aeternum
Dei
beneplacitum
ad
vitam
praedestinati
fuerant.
Quin
tunc
specialis
fuerit
quorundam
vocatio,
negari
non
potest.
Ne
omnibus
quidem
evangelium
promulgatum
fuit.
Verum
ut
detur,
personuisse
externa
voce
omnium
aures:
altiorem
vocationem
illic
Paulus
notat,
qua
in
animos
penetrat
Dei
spiritus.
Somnium
narratur
Georgio,
quum
interior
et
efficax
vocatio
ab
externa
discernitur.
Sed
quam
non
sit
frivola
eiusmodi
distinctio,
fidei
experientia
locuples
est
testis.
Ad
haec
non
alio
vel
sensu
vel
fine
electionem
tractat
hoc
loco
Paulus,
quam
alibi,
dum
gratias
agit
Deo,
quod
Thessalonicenses
ab
initio
elegerit
in
salutem
(2.
Thess.
2,
13).
Atqui
partem
exiguam
ab
impia
multitudine
discernit.
Excipiet
Georgius,
electis
opponi
praefractos
gratiae
contemptores.
Sed
hoc
nihil
ad
rem:
quia
non
aliud
in
praesentia
contendo,
quam
specialiter
quosdam
prae
aliis
electos
esse:
quum
Georgius
contra
garriat,
nos
tantum
in
hoc
praedestinatos
esse,
ut
hoc
tempore
nasceremur.3)
Quid
Iudas?
Cui
etsi
Christum
audire,
et
domestica
eius
consuetudine
[pag.
1711
frui
datum
est,
electum
tamen
fuisse
1)
la
predestination.
2)
Add.
a
ceste
intention
la
qu'elle
soit
presentee
aux
uns
et
aux
autres.
3)
Add.
auquel
Iesus
Christ
est
apparu:
dont
il
s'ensuyvroit
qu'il
n'y
auroit
nulle
difference
entre
les
bons
et
les
mauvais
|