[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:342  fidei  fulturam:  non  fundamentum  quo  nititur.  Cur  ergo  dicit  apostolus,  Persuadebimus  coram  Deo  corda  nostra?  Nempe  his  verbis  admonet,  non  consistere  fidem  sine  bona  conscientia.  Non  quod  inde  oriatur  persuasio,  aut  pendeat,  sed  quia  tunc  demum  vere,  non  fallaciter,  de  nostra  cum  Deo  coniunctione  persuasi  sumus,  dum  spiritus  sancti  efficacia  in  caritate  nostra  se  profert.  Semper  enim  quid  agat  apostolus,  expendere  convenit.  Quia  enim  fictam  et  fallacem  fidei  professionem  damnat,  non  aliter  coram  Deo  solidam  persuasionem  nobis  constare  dicit,  quam  si  eius  spiritus  fructum  caritatis  in  nobis  proferat.  Tametsi  autem  disiungi  a  fide  non  potest  bona  conscientia,  nemo  tamen  rite  inde  colliget  respiciendum  ad  opera  nostra  esse,  ut  nobis  firma  sit  persuasio.  20.  Quod  si  accuset.  Probat  ex  contrario,  frustra  nomen  et  speciem  habere  Christianorum,  quos  bonae  conscientiae  testimonium  deficit.  Nam  si  quis  male  sibi  conscius  est,  et  proprio  animi  sui  sensu  damnatur,  multo  minus  effugiet  Dei  iudicium  :  sequitur  ergo,  malae  conscientiae  inquietudine  subverti  fidem.  Deum  corde  nostro  maiorem  vocat,  respectu  iudicii:  quia  scilicet  multo  acutius  videat  quam  nos,  et  acrius  inquirat,  et  severius  iudicet.  Qua  ratione  dicit  Paulus,  etiamsi  nullius  rei  sibi  conscius  sit,  non  tamen  propterea  iustificari  (1.  Cor.  4,  4).  Agnoscit  enim,  quantumvis  sollicite  ad  officium  intentus  sit,  in  multis  tamen  se  errare,  et  sibi  ignoscere  errata  per  incogitantiam,  quae  Deus  animadvertit.  Hoc  ergo  vult  apostolus,  fieri  non  posse  ut  Dei  iudicium  effugiat,  quem  urget  ac  constringit  sua  ipsius  conscientia.  Eodem  pertinet  quod  mox  subiicit,  Deum  omnia  videre.  Quomodo  enim  laterent  quae  nos  videre  cogimur,  qui  prae  illo  sumus  hebetes,  adeoque  caeci?  Sic  ergo  resolve,  Deus  quum  omnia  videat,  longe  superior  est  corde  nostro.  Copulam  enim  vice  causalis  particulae  accipi  novum  non  est.  Nunc  sensus  clarus  est:  nempe  quum  altius  penetret  Dei  cognitio  quam  conscientiae  nostrae  sensus,  neminem  coram  ipso  posse  consistere,  nisi  quem  sustinet  conscientiae  integritas.  Sed  hic  obiicitur  quaestio:  Certum  est  eo  stuporis  interdum  reprobos  demergi  a  Satana,  ut  mala  suae  amplius  non  sentiant,  ac  sine  dolore  et  metu  (quemadmodum  dicit  Paulus)  secure  ruant  in  suum  interitum.  Certum  etiam  est,  hypocritas  solere  sibi  blandiri,  ac  superbe  contemnere  Dei  iudicium:  quia  falsa  iustitiae  opinione  ebrii,  peccatis  suis  non  tanguntur.  Responsio  facilis  est,  ideo  falli  hypocritas,  quia  lucem  fugitant:  ideo  nihil  sentire  reprobos,  quia  a  Deo  recedunt.  Imo  nulla  est  nisi  in  latebris  malae  conscientiae  securitas.  Sed  apostolus  hic  de  conscientiis  loquitur  quas  Deus  in  lucem  extractas,  ad  tribunal  suum  cogit,  et  iudicii  sui  sensu  exercet.  Quamquam  hoc  quoque  gene-  22*  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci