8:341
341
PRAEDESTINATIONE.
342
est.
Cavere
iubentur
homines,
ne
pereant.
Atqui,
electos
extra
periculum
esse,
certum
est:
in
reprobis
nulla
cautio.
Respondeo,
nihil
absurdi
esse,
si
electi,
qui
assidue
sunt
in
conflictu,
necessariis
armis
instruuntur:
et
communiter
aeuitur
omnium
vigilantia,
donec
reprobi
re
ipsa
se
incurabiles
esse
demonstrent.
Adhibetur
enim
morbis
[pag.
164]
medicina,
donec
certa
desperatio
appareat.
Obiicit
Georgius:
Abraham
fidelium,
non
electorum
vocari
patrem:
et
salutem
non
electis,
sed
credentibus
promitti.
Quos
igitur
esse
dicet,
qui
simul
cum
patre
suo
Abraham
in
regnum
Dei
colligendi
sunt?
Nam
certe
Christus
id
in
electos
docet
competere.
Christus
finem
horrendis
cladibus
impositum
iri
pronunciat,
ut
electis
sit
consultum
(Matth.
24,
22;
Marc.
13,
20;.
An
filios
Abrahae
esse
negabimus,
qui
simul
cum
eo
domestici
sunt
ecclesiae?
Et
unde,
obsecro,
tanta
Abrahae
dignitas,
ut
pater
fidelium
censeatur,
nisi
quia
a
Domino
electus
est?
Unde
degeneres*)
esse
statuendum
est,
qui
hac
similitudine
ipsum
non
referunt
:
exsecrandam
vero
esse
nebulonis
huius
audaciam,
qui
notam,
qua
praecipue
filios
suos
insignit
Deus,
expungere
et
delere,
quantum
in
se
est,
conatur.
Credentibus
certe
vitam
aeternam
promitti
fateor:
modo
ne
vicissim
neget,
electis
similiter
promitti:
(sic
enim
Iesaias
(65,
9)
:
Et
eam
possidebunt
electi
mei):
modo
credere
fateatur,
quos
Deus
spiritu
suo
illuminat
:
modo
denique
electionem
fateatur
matrem
fidei
esse.
Ad
omnia
pro
electis
ferenda
se
paratum
esse,
Paulus
docet
(2.
Tim.
2,
10).
Christus
patrem
electorum
vindicem
fore
clamat
(Luc.
18,
7).
Hortatur
Paulus
Colossenses,
ut
mansuetudinem,
patientiam
et
reliquas
virtutes
tanquam
electi
Dei
induant
(Col.
3,
12).
Eximit
Paulus
a
[pag.
165]
reatu
omnes
Dei
electos
(Rom.
8,
30).
An
spoliandi
bonis
istis
erunt
fideles?
ac
si
inter
res
mutuo
et
quidem
individuo
nexu
coniunctas
plus
quam
hostile
dissidium
foret.
Imo
ut
firma
Dei
electio
maneat,
tum
in
fidem
illuminantur
qui
caeci
erant,
tum
fide
recipiunt
Christi
iustitiam,
tum
fide
in
finem
usque
custodiuntur.
Quum
perditis
exitium
denunciat
scriptura,
causam
in
aeternum
Dei
consilium
minime
reiicit
vel
transfert:
sed
residere
in
ipsis
testatur.
Nos
vero
non
ideo
reprobos
tradimus
destitui
Dei
spiritu,
ut
scelerum
suorum
culpam
in
Deum
derivent.
Quidquid
peccant
homines,
sibi
imputent.
Quod
si
quis
subterfugiat,
conscientiae
vinculis
fortius
constringi
dico,
quam
ut
se
a
iusta
damnatione
expediat.
Causetur
Adam,
ut
volet,
se
datae
sibi
a
Deo
uxoris
illecebris
fuisse
deceptum
:
intus
tamen
mortiferum
infidelitatis
virus,
intus
pessima
consultrix
1)
enfans
bastards.
|