20:341
341
1564
IUL.
342
missus,
ascendit
in
coelum,
captivum
secum
duxit
captivitatem,
dedit
et
dat
dona
hominibus,
qui
venturus
est
iudicare
vivos
et
mortuos,
ita
quemadmodum
discessit,
qui
est
benedictus
Deus
in
secula,
sed
tamen
non
idem
qui
pater,
identitate
scilicet
numeri,
individui
aut
personae:
sed
unigenitus
filius
Dei,
qui
et
loyoc
in
principio
apud
Deum
fuit,
et
quidem
fuit
non
apud
se
ipsum,
sed
apud
Deum,
in
sinu
patris,
ex
quo
nobis
revelavit
omnia,
ex
quo
etiam
missus
est
languores
nostros
portare,
suscitare
mortuos
et
sanguine
suo
ecclesiam
Deo
patri
acquirere
etc.
Quum
his
enim
et
similibus
circumscriptionibus
tanquam
certissimis
notis
atque
epithetis,
rectissime,
iustissime,
et
necessario
Dei
filio,
domino
nostro
Iesu
Christo,
Dei
appellatio
in
scripturis
tribuitur,
sed
absolute
soli
tantum
patri,
cum
particula
seu
articulo
unus.
Idque
propterea,
ut
ambiguitas
omnis
in
scriptura
tollatur,
ac
potissimum
Sabelliana
confusio,
quae
mentes
hominum
occupasse
magnopere
videtur,
adeo
ut
non
intelligant
in
invocationibus
et
orationibus
suis,
quem
Deum
invocent,
et
per
quem,
aut
in
nomine
cuius
sacrificia
laudis
oris
sui
prosternant,
suntque
adeo
multi,
qui
quum
vel
gratias
domino
Deo
agunt
vel
orationem
dominicam,
Pater
noster,
qui
es
in
coelis,
recitant,
ad
totam
trinitatem,
id
est,
ad
confusum
Deum
Sabellii
mentem
dirigant,
et
multa
sunt
eius
generis
errata
atque
portenta.
Nam
dato
uno
absurdo,
infinita
sequi
solent,
et
error
errorem
trahere.
Ideo
hanc
distinctionem
praedictam
diligentissime
observandam
esse
docent,
quod
scilicet
hae
et
eius
generis
descriptiones
circumstantiaeque
ostendant,
declarent,
coarctent
et
restringant
scripturam,
ad
quem
referri
debeat,
et
de
quo
Deo
loquantur
prophetae,
an
scilicet
de
ingenito
patre,
an
de
genito
filio:
an
de
eo
qui
est
loyoc
ab
aeterno,
an
de
eo
apud
quem
fuit
verbum
in
principio,
hoc
est
an
de
mediatore
domino
nostro
Iesu
Christo,
an
de
eo
ad
quem
ipse
et
inter
quae
idem
ipse
mediator
est.
Quemadmodum
secundum
sententiam
omnium
doctorum,
ac
potissimum
Hilarii,
Christus
semper
ab
aeterno
fuit,
et
est
mediator,
etiam
creandarum
rerum
omnium.
Omnia
enim
per
ipsum
facta
sunt,
et
sine
ipso
factum
est
nihil,
quod
factum
est:
facta
silicet
per
ipsum
omnia,
volente
et
tanquam
iubente
patre,
filio
vero
voluntatem
patris
exequente.4)
Pro
quinto.
Si
ad
praedictam
argumentationem
contra
sententiam
domini
doctoris
Idsmanini
institutam
responderetur,
filium
Dei
esse
filium
personae
paternae,
hoc
est,
in
quantum
ipse
pater
alius
est
persona,
a
filio,
eatenus
est
illi
pater
et
Deus.
Respondent
isti
itidem
relabi
doctrinam
certam
in
verbo
Doi
fundatam,
in
multo
incertas
interpretast)
Hilar,
h
IV.
de
trin.
|