8:340  Ne  eadem  subinde  iterando  lectoribus  frustra  taedium  pariam,  pauca  ex  multis  obiter  perstringere  [pag.  162J  consilium  est.  Qualiter  mortem  peccatoris  nolit  Deus,  quum  vult  omnes  converti  et  vivere,  supra  exposui.  Nam  quod  ad  resipiscentiam  hortatur,  et  conversis  offert  veniam,  id  omnibus  commune  est:  at  filios  suos  singulari  hoc  privilegio  dignatur,  ut  carnea  eorum  corda  ex  lapideis  faciat.  Neque  tamen  irritas  in  aerem  iactari  voces  monacho  concedo,l)  dum  et  impios,  malitiae  suae  convictos,  inexcusabiles  reddit  Dominus:  et  in  electis  suis  ita  operatur,  ut  arcana  spiritus  virtute  efficax  sit  in  eorum  cordibus  doctrina,  quae  in  eorum  auribus  personat.  Nec  est  quod  quempiam  moveat  vulgaris  illa  calumnia,  illudere  Deum  hominibus,  quos  pedibus  captos  ad  ambulandum  hortatur.  Nam  si  nihil  exigit,  quod  illi  non  debeant,  non  facit  iniuriam.  Nisi  vero  qui  solvendo  non  est  decoctor,2)  cum  ludibrio  creditoris  solutum  se  iactabit.  Porro  litem  hanc,  quae  nisi  propria  cuiusque  conscientia  dirimi  nequit,  ulterius  non  persequor.  Populi  sui  aures  prophetae  voce  verberari  iubet  Deus  (Ies.  6,  9).  An  ut  tangantur  corda?  Imo  ut  obdurentur.  An  ut  resipiscant  qui  audiunt?  Imo  ut  iam  perditi  bis  pereant.  Si  excipias,  superiorem  fuisse  causam3):  non  aliud  in  praesentia  volo,  minime  absurdum  esse,  spargi  Dei  mandato  doctrinam,  quam  profectu  carituram  novit.  Non  minus  frivolum,  quod  constare  negat  posse  Christi  dictum,  de  reducta  quae  perierat  ove,  si  qiii  praedestinati  [pag.  163]  forent.  Ego  vero  quod  temere  in  nos  vibrare  telum  molitur,  longe  aptius  in  eum  retorqueo:  non  alia  ratione  vocari  ovem,  qui  ad  tempus  perditus  videtur,  nisi  quia  gratuitae  electionis  respectu  sub  Dei  custodia  manet.  Eiusdem  farinae  est  istud  dilemma:  Si  qua  esset  specialis  electio,  non  quadraret  exhortatio  prophetae:  Derelinquat  impius  viam  suam  (Ies.  55,  7).  Nam  si  electos  alloquitur,  quomodo  impii  essent,  quibus  omnia  in  bonum  cedunt?  Si  reprobos,  quorsum  ad  resipiscentiam  vocantur?  Ego  autem  utrisque  destinari  prophetae  concionem  respondeo:  ut  priores,  qui  excusso  iugo  lascivierunt,  ad  sanam  mentem  redeant  moniti:  alteri  vero,  qui  in  malis  suis  stupent,  talibus  stimulis  pungantur.  Neque  enim  electos  fingimus  continua  spiritus  directione  semper  tenere  rectum  cursum:  quin  saepe  labi,  errare,  impingere,  et  fere  alienari  a  salutis  via  dicimus.  Sed  quia  potentius  est,  quo  teguntur,  Dei  praesidium,  lethali  eos  ruina  excidere  impossibile  1)  Add.  Or  combien  que  Dieu  ne  touche  point  au  vif  les  cueurs  d'un  chacun,  si  est-ce  que  ie  n'accorde  point  au  moine  que  les  promesses  generales  soyent  frustratoires  etc.  2)  un  gaudisseur  qui  auroit  mal  despendu  tout  son  bien.  3)  Add.  et  que  Dieu  punissoit  les  pechez  desia  commis.