49:34
nis
et
angustiae:
dies
calamitatis
et
miseriae:
dies
tenebrarum
et
caliginis:
dies
nebulae
et
turbinis.
Similia
quoque
habes
Ioelis
(2,
2).
Amos
vero
(5,
18)
etiam
exclamat,
Vae
desiderantibus
diem
Domini:
ad
quid
eam
vobis:
dies
illa
Domini
tenebrae
et
non
lux.
Porro
quum
addit
vocabulum
revelationis
Paulus,
innuit
quis
ille
sit
irae
dies,
nempe
quum
Dominus
iudicium
suum
manifestabit:
cuius
tametsi
indicia
quaedam
quotidie
praebet,
liquidam
tamen
ac
plenam
manifestationem
in
eam
diem
suspendit
ac
continet1).
Tunc
enim
libri
aperientur,
tunc
segregabuntur
agni
ab
hoedis,
et
frumentum
zizaniis
repurgabitur.
6.
Qui
reddet
unicuique,
ete.
Quia
illi
cum
caecis
sanctulis
negotium
est,
qui
bene
obtectam
putant
cordis
nequitiam
modo
nescio
quibus
inanium
operum
fucis
praetexatur,
veram
operum
iustitiam
statuit,
quae
sit
coram
Deo
locum
habitura,
ne
sufficere
confidant
ad
eum
placandum,
si
verba
et
solas
nugas
vel
folia
attulerint.
Porro
in
hac
sententia
non
tantum
est
difficultatis,
quantum
vulgo
putatur.
Reproborum
enim
malitiam
iusta
ultione
si
puniet
Dominus,
rependet
illis
quod
meriti
sunt.
Rursum,
quia
sanctificat
quos
olim
statuit
glorificare:
in
illis
quoque
bona
opera
coronabit,
sed
non
pro
merito.
Neque
id
evincetur
ex
hac
sententia,
quae
tametsi
praedicit
quam
mercedem
habitura
sint
bona,
opera,
nequaquam
tamen
quid
valeant,
vel
quid
illis
debeatur
pretii
pronuntiat.
Stulta
autem
consequentia
est,
ex
mercede
statuere
meritum.
7.
Iis
quidem,
qui
secundum
perseverantiam.
Ad
verbum
est
p
a
t
e
n
t
i
a
m
,
quo
vocabulo
plus
aliquid
exprimitur.
Perseverantia
enim
est
ubi
quis
constanter
benefaciendo
non
fatiscit:
at
tolerantia
quoque
in
sanctis
requiritur,
qua
licet
variis
tentationibus
oppressi
subsistant.
Non
enim
eos
expedito
cursu
ad
Dominum
pergere
Satan
permittit:
sed
innumeris
offendiculis
remorari
eos
atque
a
recta
via
avertere
nititur.
Quod
autem
dicit,
fideles
in
bonis
operibus
persistendo
gloriam
et
honorem
quaerere:
non
significat
eos
alio
adspirare
quam
ad
Dominum:
aut
aliquid
eo
superius
praestantiusve
expetere,
sed
ipsum
quaerere
nequeunt
quin
simul
ad
regni
eius
beatitudinem
contendant:
cuius
descriptio
sub
horum
verborum
periphrasi
continetur.
Sensus
ergo
est,
Dominum
vitam
aeternam
iis
redditurum,
qui
bonorum
operum
studio
immortalitatem
meditantur.
8.
Iis
vero,
qui
sunt
contentiosi.
Aliquantum
confusa
est
oratio.
Primum,
ob
abscissum
tenorem:
filum
enim
dictionis
requirebat,
ut
secundum
collationis
membrum
priori
cohaereret,
in
hunc
modum:
Dominus
iis,
qui
per
boni
operis
perseverantiam,
gloriam,
honorem
et
immortalitatem
quaerunt,
*)
servat.
|