39:34
caret
Iehudah
vel,
ut
peccare
facerent
Utrumque
probabile
est,
et
duplex
est
etiam
lectio.
Quidquid
sit,
pronuntiat
eos
qui
fundati
non
sunt
in
lege,
nihil
aliud
quam
peccare
etiam
si
existiment
se
optimum
praestare
Deo
obsequium,
nempe
quia
debuerant
incipere
ab
illo
principio,
ut
scilicet
nihil
tentarent
nisi
ex
praescripto
legis.
Sequitur,
36.
Et
nunc
propterea
sic
dicii
Iehovah
Deus
Israel
ad
urbem
hanc
(vel,
de
urbe
hac),
de
qua
vos
dicitis,
Tradita
est
in
manum
regis
babylonii
in
gladio
j
et
fame,
et
peste.
37.
Ecce
[ego
congrego
eos
ex
omnibus
terris,
ad
quas
expulero
eos
in
ira
mea,
et
excandescentia
mea,
et
indignatione
magna:
et
reducam
eos
ad
locum
hunc,
et
habitare
faciam
secure.
Hactenus
ostendit
Deus
dignos
esse
Iudaeos
extremis
quibusque
poenis,
quas
iam
exegerat
a
regno
Israel,
nec
posse
de
immodico
rigore
conqueri,
etiamsi
urbe
deleta
et
templo
exciso
in
exsilio
putrescant
Polluerant
enim
terram,
quae
debuerat
Deo
sacra
esse,
et
ubique
sparserant
suas
abominationes,
ut
ne
templum
quidem
immune
esset
a
sordibus
et
inquinamentis:
neque
exiguo
tantum
tempore
ita
deliquerant,
sed,
quemadmodum
vidimus,
contempserant
omnes
admonitiones.
Et
quum
Deus
sollicitus
esset
de
ipsorum
salute,
superbe
reiecerant,
atque
etiam
exstinxerant
eius
gratiam.
Quum
ergo
tam
perdito
essent
ingenio,
et
prorsus
desperata
esset
eorum
impietas
propter
tantam
duritiem,
ostendit
Deus
iustam
se
mercedem
rependere
eorum
operibus,
quum
illos
prorsus
reiicit.
Sed
nunc
adiungit
promissionem
gratiae,
ut
ostendat
ita
se
fore
vindicem
scelerum,
ut
tamen
semper
habeat
rationem
gratuiti
foederis,
quod
pepigerat
cum
Abraham.
Diximus
autem
iam
saepius,
quoties
Deus
spe
aliqua
misericordiae
poenarum
acerbitatem
mitigat,
respicere
peculiariter
suos
electos.
Non
igitur
promiscue
ad
omnes
dirigitur
hic
sermo
quum
Deus
se
tandem
fore
exorabilem
et
propitium
affirmat:
quia
solos,
quemadmodum
dixi,
electos
suos
ad
bonam
spem
revocat.
Quoniam
ergo
aliquod
erat
residuum
semen
piorum
in
populo,
voluit
Deus
ipsis
consulere
ne
animos
penitus
desponderent.
Tenemus
ergo
nunc
prophetae
consilium.
Et
haec
doctrina
diligenter
notanda
est,
quia
alioqui
semper
aberrabimus
in
doctrina
prophetica,
nisi
sciamus
postquam
minati
sunt
reprobis,
et
Dei
contemptoribus,
postea
sermonem
convertere
ad
electos,
quo
patienter
et
aequis
animis
ferant
poenas
sibi
impositas,
quemadmodum
Ieremias
etiam
suo
exemplo
fideles
hortatur
ut
in
pulvere
os
suum
ponant:
deinde,
ut
patienter
exspectent
Deum,
quamvis
ad
tempus
absconderit
faciem
suam
a
Iacob,
hoc
est,
3
|