32:34
filiis
revocari
in
memoriam.
Scimus
quam
proclivis
in
eorum
imitatione
sit
lapsus,
nam
et
licitum
videtur
quidquid
invaluit,
et
vetustas
semper
aliquam
reverentiam
sibi
vendicat:
et
domestica
exempla
nos
excaecant,
ut
sine
delectu
loco
virtutis
arripiant
posteri
quidquid
a
maioribus
profectum
est.
Itaque
videmus
quam
audacter
in
papatu
patrum
autoritas
verbo
Dei
opponi
soleat.
Adde
quod
Iudaei,
quibus
mos
erat
gloriari
in
patribus,
facilius
hac
in
parte
decepti
fuissent.
Ideoque
non
abs
re
propheta
eos
a
patribus
suis
abducit,
quod
detestabilis
fuerit
eorum
ingratitudo.
Altera
est
ratio
quam
prius
attigi,
ut
scirent
necessario
se
admoneri.
Nam
si
nulla
fuisset
patrum
rebellio,
excipere
proptum
erat,
Quorsum
praecipis
ne
obduremus
corda,
quando
hactenus
genus
nostrum
docile
ac
morigerum
fuit?
Quum
vero
patres
eorum
ab
initio
duri
fuerint
ac
praefracti,
Propheta
non
de
nihilo
se
in
hoc
vitio
corrigendo
nunc
insistere
docet.
Quae
sequuntur,
possunt
bifariam
exponi.
Nam
quum
tentare
Deum,
nihil
aliud
sit
quam
pravo
et
illicito
voto
efferri
ad
quaerendum
virtutis
eius
experimentum:
uno
contextu
legi
posset,
Tentaverunt
me
et
probaverunt,
quamvis
iam
opus
meum
vidissent.
Et
certe
iusta
haec
Dei
querimonia
fuit,
quum
tot
documentis
testatam
praeclare
fecisset
suam
potentiam
apud
eos,
quaesisse
tamen
novam
probationem.
Potest
tamen
probandi
verbum
aliter
sumi,
hoc
modo,
Tentarunt
me
patres
vestri,
quum
ad
tot
mea
beneficia
caecutientes
quaererent
ubinam
esset
Deus.
Probarunt
igitur,
hoc
est,
re
ipsa
experti
sunt
:
quia
non
destiti
apud
eos
praesentiae
meae
signa
palam
exserere,
adeoque
viderunt
opus
meum.
Utrumvis
sensum
eligas,
huc
tendit
consilium
prophetae,
minus
excusabiles
fuisse
Iudaeos,
quod
Dei
virtutem
de
qua
tot
experimentis
edocti
fuerant,
quasi
incognitam
patefieri
sibi
cuperent.
Quaerendo
cur
illos
Deus
destitueret
cibo
et
potu,
etiamsi
nullum
ante
signum
datum
esset,
suam
intemperiem
prodebant:
sed
quum
Deus
exserta
manu
traxisset
eos
ex
Aegypto,
totque
luculentis
testimoniis
se
illis
propinquum
esse
monstrasset,
ubi
dubitant
de
eius
praesentia
ac
si
ante
fuisset
absconditus,
perversa
oblivio
crimen
auget.
Itaque
omnibus
expensis,
sic
resolvere
malo
prophetae
verba:
Tentaverunt
me
patres
vestri,
quum
tamen
satis
superque
probassent,
hoc
est
sensissent
veris
et
claris
documentis
nae
suum
esse
Deum,
imo
opera
mea
illis
fuissent
conspicua-
Atque
haec
doctrina
aeque
ad
nos
pertinet,
nam
quo
melius
testata
nobis
fuerit
Dei
gratia
et
virtus,
si
adhuc
expetimus
novas
eius
probationes,
eo
deterior
est
nostra
impietas,
sicuti
hodie
videmus
multos
miracula
flagitare,
alios
expostulare
cum
Deo,
nisi
eorum
votis
obtemperet.
Quaeritur
tamen,
cur
propheta,
tot
historiis
praeteritis,
mentionem
tantum
fecerit
Meriba.
Nam
quum
in
ipso
maris
transitu
iam
3
|