24:34  has  sibi  partes  ubique  vindicat.  Quod  addit,  Deum  recordatum  esse  foederis,  causae  redditio  est  cur  eorum  gemitus  audierit,  nempe  ut  gratuitam  promissionem  sanciret  datam  Abrahae  et  posteris.  Tres  enim  patriarchas  diserte  recenset,  quia  foedus  suum  Deus  apud  eos  deposuit,  sed  quod  per  continuas  aetates  vigeret.  Et  sane  ut  Deus  mera  sua  liberalitate  ad  nos  iuvandos  propensus  est  ita  se  offert  nosque  ultro  invitat:  ideoque  non  aliunde  quam  ab  eius  promissionibus  petenda  est  exorandi  fiducia.  Sic  copula  in  particulam  illativam  resolvi  debet,  quod  exaudierit  Deus  gemitus,  quia  recordatus  est  foederis.  Recordatio  quatenus  competat  in  Deum,  a  contrario  discendum  est.  Oblivisci  dicitur  Deus,  ubi  re  ipsa  et  palam  ad  auxiliandum  non  apparet  nec  manum  exserit:  ergo  Recordari  praesentem  auxilii  sensum  notat:  ac  proinde  utrumque  ad  effectum  refertur.  Eodem  pertinet  respicere,  cui  opponitur  Tergum  obvertere:  quia  tunc  demum  sentimus  nos  respici  ubi  actualiter  nobis  succurrit.  CAPUT  III.  1.  Pascebat  autem  Moses  oves  Iethro  soceri  sui  sacerdotis  Madian,  duxitque,  oves  post  desertum,  et  venit  ad  montem  Dei,  nempe  Horeb.  2.  Et  visus  est  ei  angelus  Iehovae  in  flamma  ignis  e  medio  rubi:  et  vidit,  et  ecce  rubus  ardebat  in  igne,  et  rubus  ipse  nem  consumebatur.  3.  Dixit  itaque  Moses:  Divertam  nunc  ut  videam  visionem  hanc  magnam,  quare  non  comburatur  rubus.  4.  Et  vidit  Iehova  quod  diverteret  ad  videndum:  vocavitque,  eum  Deus  e  medio  rubi,  dicens,  Moses,  Moses.  Et  respondit:  Ecce  ego.  5.  Tunc  dixit:  Ne  appropinques  huc:  solve  calceamenta  e  pedibus  tuis:  quia  locus  in  quo  stas  terra  sancta  est  1.  Pascebat  autem  Moses.  Diu  pastoritio  munere  functum  esse  antequam  oblata  fuerit  visio  (nempe  ad  annos  circiter  quadraginta)  ante  diximus.  Ergo  laudatur  sancti  viri  tolerantia  in  hoc  continuo  actu.  Non  quod  Mosi  propositum  fuerit,  iactanter  celebrare  suas  virtutes,  sed  quod  nobis  utile  erat  dictavit  spiritus,  et  quasi  in  os  illius  suggessit,  ut  quae  gessit  et  passus  est,  exemplo  essent  in  omnes  aetates.  Fuit  enim  cum  taedio  longi  temporis  asperum  certamen,  quum  instaret  senectus,  quae  reddit  corpus  emarcidum.  Pauci  enim  illo  quoque  saeculo  vegeti  fuerunt  post  annum  vitae  octogesimum.  Iam  utcunque  frugalis  esset  victus,  non  potuit  tamen  vel  robustissimum  corpus  temperies  defendere  contra  tot  noxas:  quia  et  sub  dio  victitare,  et  perferre  calorem,  frigus,  inediam,  continuas  fatigationes,  curam  pecudum,  et  alia  incommoda,  fere  nullia  datum  est.  Ac  Deus  quidem  mirabiliter  sustinuit  3