15:34
Quod
si
Deus
non
summo
iure
peraeque
illum
atque
hunc
prosequitur,
quid
hic
conqueri
potest
qui
se
digna
praemia
reportat,
aut
ille
gloriari
qui
a
commento
Dei
odio
et
supplicio
gratis
liberatus
est?
Non
est
enim
volentis
neque
currentis,
sed
miserentis
Dei.
Nec
si
dicere
non
licet:
Non
est
Dei
miserentis,
sed
volentis
et
currentis,
nec
dicere
etiam
licet:
partim
esse
volentis
ac
currentis,
partim
Dei
miserentis,
quum
posterius
hoc
pronunciatum
alterum
iliud
in
se
includat.
Neque,
quum
dicimus
non
esse
volentis
neque
currentis,
intelligimus
illos
a
Deo
reiici
ac
repudiari
qui
velint
et
currant.
Quis
enim
hoc
potest
nisi
quoad
concessum
sit
a
Deo?
Sed
hoc
potius
solius
misericordiae
Dei
munus
esse,
sine
cuius
ope
et
proprio
dono
quisquam
nec
velle
potest
nec
currere,
ac
proinde
neque
nostram
voluntatem,
neque
nostra
opera
huius
esse
misericordiae
causam,
et
allatae
per
eam
salutis,
sed
solam
Dei
bonam
voluntatem.
Huc
pertinet
quod
paulo
ante
dixit:
Iacobum
dilexi,
Esau
autem
odio
habui,
quum
neuter
adhuc
quidquam
boni
aut
mali
egisset:
addam
et
hoc:
net;
voluisset
cogitassetque.
Cur
igitur
alterum
dilexit,
alterum
odio
prosequutus
est,
quum
aeque
iustas
in
utrumque
odii
causas
habuerit,
dilectionis
vero
nullas?
At
praevidit
in
Iacobo
futurum
quod
hanc
conciliaret
dilectionem,
in
fratre
autem
non
praevidit?
Sed
enim,
quum
uterque
natura
pari
esset
conditione,
quid
aliud
in
Iacobo
praevidere
potuit
quam
in
fratre
quod
merito
diligeret,
nisi
quod
ipsi
Iacobo
gratuita
beneficentia,
non
autem
fratri
largiturus
erat,
nimirum
ut
palam
fieret
gratuitum
esse
Dei
donum
quidquid
prae
fratre
a
Deo
Iacobus
obtinuit,
ut
propositum
Dei
maneret
quo
hac
benevolentia
hunc,
non
autem
illum
Dominus
prosequuturus
erat.
At
vero
dubitari
non
debet
quin
eo
pertineat
Pauli
disputatio,
quae
in
alium
accepta
sensum
sibi
satis
constare
non
potest.
Totus
enim
in
hoc
est
ut
doceat
non
omnes
germanos
esse
Dei
filios
qui
de
Abrahamo
genus
duxerint,
sed
quos
ex
eo
numero
in
hunc
sibi
finem
delegisset,
ac
proinde
mirum
non
esse
si
plurimi,
qui
in
ipsis
videbantur
nati
et
educati
ecclesiae
visceribus,
ab
evangelio
magno
cum
omnium
offendiculo
resiliebant
et
abhorrebant.
Eandem
ob
causam
toties
electionis,
propositi
consilii
ac
decreti
aeterni
mentionem
iniicit,
quo
Deus
suos
libro
vitae
inscripsit,
qui
in
Christo
eius
interprete
et
vitae
thesauro
aperitur,
et
quae
sit
aeterna
illa
Dei
electio
declaratur.
Enimvero
nemo
eligitur
quia
credit,
aut
electus
est
quia
crediturum
erat,
sed
credendo
declaratur
ex
eorum
esse
numera
3
|