[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:338  volo.  Tantum  rudibus  succurrere  consilium  est,  ne  talibus  cavillis  implicentur.  Nihil  certius  est,  quam  manere  in  generali  interitu,  quicunque  in  Christi  corpus  non  inseruntur.  Bonus  iste  frater,  de  alieno  prodigus,  omnes  accumulat:  et  quibus  Deus  ianuam  claudit  et  obserat,  eos  facit  domesticos.  Caeterum  sponte  insanit  quisquis  non  fatetur,  eos  qui  naturaliter  in  Adam  mortui  sunt,  non  posse  nisi  ordinato  divinitus  remedio  in  vitam  restitui.  Iam  inter  pii  hominis  et  increduli  sobolem  apertum  discrimen  statuit  Paulus:  ut  haec  immunda  sit,  illa  vero  sancta  (1.  Cor.  7,  14).  Et  hac  ratione,  priusquam  gentes  una  cum  Iudaeis,  diruta  maceria,  cooptarentur  in  ecclesiam,  filios  Abrahae  ramos  esse  sanctos  dicit  ex  radice  sancta  (Rom.  ll,  16).  Quid  autem  longo  sermone  opus  est?  An  non  idem  propheta  Ezechiel,  cuius  dicto  monachus  abutitur,  gentes  [pag.  159]  incircumcisas  saepius  tanquam  profanas  exitio  addicit  (Exech.  28,  10.  31,  18.  32  passim)?  Neque  enim  alioqui  tunc  circumcisio  fuisset  vitae  foedus.  1)  Quomodo  igitur  verum  erit,  filium  paternae  culpae  poenam  non  daturum?  Vicissim  quaero:  Quomodo  innoxium  se  iactabit,  qui  ex-  malo  ovo  malus  corvus  nascitur?  Sic  enim  ex  Adam  contrahitur  originale  peccatum,  ut  cuiusque  proprium  sit.  Nemo  itaque  conqueri  poterit,  quasi  alieni  peccati,  reatum  sustineat  a  culpa  immunis.2)  Caeterum,  si  Deo  in  filiis  persequi  non  licet  maiorum  peccata,  quid  sibi  vult  illud:  Ultor  in  tertiam  et  quartam  generationem  (Exod.  20,  5;  Deut.  5,  9)?  Item:  Eeiiciens  patris  scelera  in  sinum  filiorum  (Exod.  34,  7  et  aliis  locis),  Porro,  haec  prima  ultio  est,  quod  spiritu  Dei  destituti  in  naturae  pravitate  manent.  Quum  dicit  Ioannes  (Apoc.  3,  5.  22,  18):  Quisquis  peccaverit,  delebo  eum  e  libro  vitae:  si  de  reprobis  exponas,  nunquam  scripti  fuerunt:  si  de  electis,  consilium  Dei  erit  instabile.3)  Perinde  garrit  monachus,  ac  si  nunquam  se  ad  captum  nostrum  Deus  accommodaret.  Foeda  sane  ingratitudo,  adversus  Deum  ita  insolescere,  dum  usque  eo  nobis  indulget,  ut  nostra  causa  balbutiat.  Hoc  quoque  modo  Deum  corporeum  nobis  conflabit,  quia  et  aures,  et  oculos,  et  pedes,  et  manus  illi  tribuit  scriptura.  Atqui  simplex  est  sensus:  deleri  e  libro  vitae,  qui  ad  tempus  inter  filios  Dei  habiti,  postea  in  locum  suum  discedunt:  quemadmodum  [pag.  160]  de  Iuda  vere  loquitur  Petrus  (Act.  1,  16).  Tales  autem  nunquam  ex  nobis  fuisse  Ioannes  testatur,  quia  si  ex  nobis  fuissent,  non  exiissent  (1.  Ioann.  2,  19).  Quod  autem  crasse  Ioannes4)  expressit,  subtilius  propheta  Ezechiel  (13,  9):  In  arcano,  inquit,  1)  un  vrai  signe  de  l'alliance  de  Dieu.  2)  Add.  Veu  que  tous  sont  entachez  de  mal  qui  merite  condamnation.  3)  Add.  il  conclut  donc  qu'il  n'y  a  nulle  election  certaine  4)  en  l'Apocalypse.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci