8:336  electos  destitui  gloria  Dei.  Unde  id  colliget?  Quia  in  omnes  qui  peccarunt,  inquit,  diffunditur  Christi  gratia.1)  Atqui  ego  sic  universalem  Dei  gratiam  esse  fateor,  ut  in  hoc  tamen  situm  esse  [pag.  155]  discrimen  addam:  quod  non  omnes  secundum  Dei  propositum  vocantur.2)  Argute  se  ratiocinari  putat,  quum  dicit:  Christus  propitiatio  est  pro  peccatis  totius  mundi.  Ergo  extra  mundum  reprobos  constituant  oportet  qui  a  Christi  participatione  arcere  eos  volunt.  Ne  valeat  in  praesens  communis  illa  solutio:  Christum  sufficienter  pro  omnibus  passum  esse,  efficaciter  tantum  pro  electis.  Magna  illa  absurditas,  ob  quam  plausum  sibi  inter  buos  gregales  monachus  quaesivit,  apud  me  nihil  habet  momenti.3)  Per  quascunque  mundi  plagas  dispersi  sint  fideles,  expiationem  Christi  morte  partam  ad  eos  Ioannes  extendit.  Id  certe  non  obstat,  quominus  reprobi  in  mundo  electis  permixti  sint.  Controversia  etiam  caret,  Christum  expiandis  totius  mundi  peccatis  venisse.  Sed  confestim  occurrit  illa  solutio:  Ut  quisquis  credit  in  eum  non  pereat,  sed  habeat  vitam  aeternam.  (Ioann.  3,  15).  Nec  vero  qualis  sit  Christi  virtus,  vel  quid  per  se  valeat,  nunc  quaeritur:  sed  quibus  se  fruendum  exhibeat.  Quod  si  in  fide  consistit  possessio,  et  fides  ex  spiritu  adoptionis  manat,  restat,  ut  in  numerum  filiorum  is  duntaxat  ascitus  sit,  qui  futurus  est  Christi  particeps.  Nec  vero  aliud  Christi  officium  commendat  evangelista  Ioannes,  quam  ut  morte  sua  in  unum  congreget  Dei  filios  (Ioann.  l  l  ,  52).  Unde  colligimus  quamvis  per  ipsum  offeratur  [pag.  156]  omnibus  reconciliatio,  peculiare  tamen  esse  electis  beneficium,  ut  in  vitae  societatem  colligantur.  Quanquam  dum  omnibus  offerri  dico,  non  ita  accipio,  quasi  ad  omnes  legatio  illa  perveniat,  qua  mundum  sibi  reconciliat  Deus,  teste  Paulo  (2.  Cor.  5,  18):  sed  ad  quos  pervenit,  ne  eorum  quidem  cordibus  indifferenter  obsignatur,  ut  rata  sit.  Quod4)  nullam  esse  acceptionem  personarum  garrit:  discat  primum  quid  significet  Personae  nomen:  tum  nihil  facesset  nobis  molestiae  ex  ea  sententia.  At  Paulus  docet,  velle  Deum  omnes  salvos  1)  Add.  qu'il  faut  que  tous  soyent  eleuz,  ou  bien  qu'il  n'y  ait  que  les  eleuz  qui  ayent  peche.  2)  Add.  dont  parle  sainct  Paul,  qui  emporte  un  mouvement  certain  du  sainct  esprit.  3)  Hoc  comma  om.  in  versione.  4)  Quod  nullam  esse  caett.  Quae  hinc  sequuntur  per  integram  fere  paginam  archetypi  omnia  absunt  ab  exemplari  gallico,  cuius  textus-sic  decurrit:  Ce  brouillon  amasse  beaucoup  de  passages  ausquels  il  n'est  ia  besoin  de  respondre  par  le  menu  :  sur  tout  d'autant  que  sans  honte  il  tourne  et  ravaude  tellement  qu'il  se  confond  assez  de  soy,  sans  estre  redargue  d'ailleurs.  Et  aussi  i'ay  satisfaict  desia  a  une  partie  cy  dessus.  Seulement  ie  toucheray  en  brief  ce  qui  pourroit  le  plus  estonner  les  simples.  Il  allegue  un  passage  d'Esaie  etc.