8:335  335  DE  AETERNA  DEI  336  Quia  hoc  illi  inter  fraterculos  licentiae  reverendi  abbatis  favor  dederat,  ut  quidquid  somniaverat  oraculi  instar  iactare  auderet:  idem  sibi  extra  monasterium  permisit.')  Nos  vero,  non  ex  nuda  Dei  praescientia,  ut  ipse  stolide  mentitur,  elicere,  quod  frustra  oppugnat,  inter  electos  et  reprobos  discrimen,  sed  manifestis  solidisque  scripturae  locis  proditum  ostendere,  quid  pluribus  nunc  contester?  Nos  ex  nuda  Dei  praescientia  pugnare  fingit.  Atqui  apertos  scripturae  locos  plus  viginti  a  me  prius  citatos  reperient  lectores2).  Specialem  electionem  commentum  esse  nostrum  iactat:  quia  nullos  Deus  certos  homines  elegerit.  At  Christus  ex  adverso  clamat,  se  scire  quos  elegerit.  (Ioann.  13,  18).  Videatis  tamen,  quam  validis  machinis  aeternum  illud  Dei  consilium  labefactet,  quo  alii  in  salutem  electi  sunt,  alii  exitio  destinati.  Iustitiam  Dei  ex  fide  Paulus  communem  facit  omnibus  qui  credunt:  nec  distinctionem  admittit,  quia  omnes  peccaverint  et  destituantur  gloria  Dei  (Hom.  3,  22).  Fateor  sane  Dei  iustitiam  super  omnes  per  fidem  diffundi.  Sed  unde  hominibus  fides,  nisi  ex  gratuita  spiritus  illuminatione?  Et  quos  in  Christum  credere  Paulus  censet,  nisi  quos  pater  coelestis  traxerit  (Ioann.  6,  44)?  Christus  certe  neminem  in  suis  reputat,  nisi  datus  sit  a  patre.  Sibi  autem  [pag.  154]  datos  praedicat,  qui  ante  patris  fuerant  (ibid.  17,  6).  Delirium  suum  de  fide  naturali  obtrudet  Greorgius:  quod  refellere  non  est  praesentis  instituti.  Tantum  dico,  in  omnes  et  super  omnes  qui  credunt  in  Christum  esse  Dei  iustitiam:  sed  eodenf  Paulo  teste  excipio:  ut  alii  prae  aliis  excellant,  non  nisi  a  solo  Deo  discerni,  ne  quis  glorietur  (1.  Cor.  4,  7).  Item,  ut  sciamus  quae  a  Deo  donata  sunt  nobis,  arra  et  sigillo  spiritus  aeternam  haereditatem  in  cordibus  nostris  obsignari  (2.  Cor.  1,  22).  Item,  nobis  dari  ut  in  Christum  credamus  (Philip.  1,  29).  Item,  illuminari  mentis  nostrae  oculos,  ut  sciamus  quae  sit  spes  vocationis  nostrae  (Ephes.  1,  18).  Item,  fructum  spiritus  esse  fidem  (Galat.  5,  22).  Discrimen  esse  negat  Paulus  (Rom.  3,  23),  nempe  Iudaei  et  Grraeci:  quia  utrosque  pariter  Deus  ad  salutem  invitat.  Sed  duae  istae  species,  inquit  Georgius,  totum  genus  humanum  comprehendunt.  Esto:  non  tamen  inde  evincet,  sigillatim  unicuique  hominum  promitti  iustitiam.  Hoc  quoque  postremum  ut  demus,  huc  tamen  redeundum  erit,  neminem  boni  oblati  compotem,  nisi  fide,  fieri.  Restat  ut  monachus  fidem  omnibus  promiscuam  faciat.  Quod  iam  satis  probavi,  quam  sit  a  Pauli  mente  alienum.  Verum  sequetur,3)  solos  1)  remplir  le  monde  de  mensonges  par  livres  imprimes.  2)  Atqui  .  .  .  .  lectores.  Haec  quoque  absunt  a  gallico  exemplari.  3)  il  obiecte  qu'il  s'ensuyvroit  une  grande  absurdite.