[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:335  335  EPIST.  IOHANNIS  336  defectionis  suae  vitio  malum  esse.  Scimus  praeterea  non  esse  Deo  aequalem,  ut  pari  iure  cum  eo  contendat:  sed  invitum  constringi,  ne  quid  nisi  creatoris  sui  nutu  et  arbitrio  possit.  Postremo  Iohannes  quum  alios  ex  Deo  genitos,  et  alios  ex  diabolo  esse  dicit,  nullam  fingit  traducem,  qualem  Manichaei  somniabant:  sed  priores  Christi  spiritu  gubernari  significat:  alteros  autem  a  Satana  abripi:  sicut  hoc  illi  potestatis  adversus  incredulos  Deus  concedit  Quia  ab  initio  diabolus  peccat.  Sicuti  prius  non  de  sola  Christi  persona  loquebatur,  quum  dicebat  esse  iustum,  sed  illum  statuebat  fontem  et  causam  iustitiae:  ita  nunc  quum  diabolum  peccare  dicit,  comprehendit  totum  eius  corpus,  hoc  est  reprobos  omnes.  Ac  si  diceret,  hoc  diabolo  proprium  esse,  ut  ad  peccandum  impellat.  Unde  sequitur,  eius  esse  membra,  et  ab  eo  regi  quicunque  peccato  addicti  sunt.  Porro  initium  hoc  cuius  apostolus  meminit,  non  est  aeternitatis:  quemadmodum  ubi  docet  sermonem  initio  fuisse.  Est  enim  longe  diversa  ratio  in  Deo  et  creaturis.  Initium  in  Deo  tempus  non  habet.  Quare  quum  semper  apud  Deum  sermo  fuerit,  non  reperies  aliquod  temporis  punctum,  quo  esse  coeperit:  sed  necesse  est  ad  ipsam  aeternitatem  venias.  Hic  autem  nihil  aliud  vult  Iohannes,  quam  diabolum  statim  a  creatione  mundi  fuisse  apostatam,  et  inde  nullum  spargendi  in  homines  sui  veneni  finem  fecisse.  In  hoc  manifestatus  est  filius  Dei.  Idem  aliis  verbis  repetit  quod  prius  dixerat,  venisse  Christum  ut  tolleret  peccata.  Hinc  duo  colligenda  sunt:  non  posse  ceneeri  in  Christi  membris,  nec  ad  eius  corpus  ullo  modo  pertinere,  in  quibus  regnat  peccatum.  Nam  ubicunque  vim  suam  exserit  Christus,  diabolum  una  cum  peccato  profligat.  Quod  etiam  mox  subiicit  Iohannes.  Proxima  enim  sententia,  ubi  dicit,  non  peccare  qui  ex  Deo  geniti  sunt,  est  conclusio  superiorum.  Argumentum  ductum  est  a  repugnantibus,  ut  iam  dixi  :  quia  Christi  regnum,  quod  iustitiam  necessario  secum  affert,  stare  cum  peccato  nequeat.  Caeterum  iam  supra  attigi  quid  hic  significet  non  peccare.  Neque  enim  immunes  prorsus  ab  omni  vitio  facit  Dei  filios:  sed  negat  hoc  titulo  vere  gloriari,  nisi  qui  ex  animo  vitam  suam  in  Dei  obsequium  componere  student.  Pelagiani  quidem  et  Cathari  hoc  testimonio  olim  abusi  sunt:  quum  fideles  angelica  puritate  fingerent  in  hoc  mundo  esse  praeditos.  Et  hoc  saeculo  quidam  ex  Anabaptistis  delirium  illud  renovarunt.  Sed  quicunque  eiusmodi  perfectionem  somniant,  satis  produnt  quam  stupidam  habeant  conscientiam.  Atque  haec  apostoli  verba  adeo  nihil  suffragantur  eorum  errori,  ut  ad  eius  refutationem  sufficiant.  Dicit  non  peccare  qui  ex  Deo  sunt  geniti.  Nunc  videndum  est  an  Deus  momento  uno  nos  regeneret.  Atqui  constat  sic  inchoari  in  nobis  regenerationem,  ut  ad  mortem   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci