8:334
peccatis
tales
poenas
infligi.
Nos
vero,
quod
innumeris
scripturae
testimoniis
passim
expressum
est,
non
negamus:
Deum
excaecatione
et
aliis
modis,
et
gratiae
suae
contemptum,
et
superbiam,
et
contumaciam,
et
alia
scelera
ulcisci.
Nam
singulares
poenae
quarum
passim
fit
mentio,
ad
generalem
illam
sententiam
referri
debent:
coniici
in
sensum
reprobum,
et
in
cupiditates
ignominiosas
tradi,
qui
Deum
cognitum
non
timuerunt,
nec
reveriti
sunt,
ut
decebat.
(Rom.
1,
26).
Qua
de
re
iterum
postea
fusius.
Verum,
etsi
Dominus
impios
furore
et
vertigine
percutiens,
quam
meriti
sunt
mercedem
illis
rependit:
non
tamen
id
obstat,
quo
minus
reprobos
omnes
maneat
caecitas
et
obstinata
cordis
durities.
Quum
dicitur
obduratus
esse
Pharao,
iam
dignus
erat
quem
Deus
Satanae
manciparet.
Sed
quod
prius
a
Deo
in
hoc
ipsum
excitatus
esset,
simul
admonet
Moyses.
(Exod.
10,
20).
Nec
vero
Paulus
aliam
causam
adducit,
nisi
quod
unus
esset
e
reprobis.
(Rom.
9,
17).
Sic
demonstrat
idem
Paulus,
quum
Iudaei
intelligentiae
luce
l)
privati,
in
horribiles
tenebras
delapsi
sunt,
poenas
[pag.
152]
iustas
impii
divinae
gratiae
contemptus
hoc
modo
ipsos
dedisse:
neque
tamen
excaecationem
hanc
reprobis
omnibus
constitutam
fuisse
dissimulat.
Reliquias
enim
servatas
fuisse
docet,
secundum
electionem
gratuitam,
reliquos
omnes
fuisse
excaecatos
(Rom.
l
l
,
5).
Si
reliqui
omnes,
in
quorum
salutem
non
regnat
Dei
electio,
excaecantur:
certe
palam
constat,
eosdem
qui
sua
rebellione
iram
Dei
provocando,
novam
excaecationem
sibi
accersunt,
iam
ab
initio
caecitati
fuisse
devotos.
Et
clara
sunt
Pauli
verba
(Rom.
9,
22),
vasa
irae
esse
pridem
ad
interitum
praeparata,
quicunque
spiritu
adoptionis
destituti
propria
culpa
se
ipsos
praecipitant.
Equidem
cum
Augustino2)
fateri
non
recuso,
in
occultis
Dei
iudiciis
aliquid
praecedere:
sed
occultum.
Nam
inaccessibili
secreto
ab
humana
cogitatione
seclusum
est,
quomodo
et
impium
damnet
Deus,
et
iustificet
impium.
Ergo
satius
nihil
restat,
quam
cum
Paulo
expavescere:
quia
iudicia
eius,
abyssus
multa.
(Rom.
l
l
,
33).
Pergit
deinde3)
Georgius:
Nullam
reperiri
syllabam
in
tota
scriptura,
unde
colligere
liceat,
excaecari
qui
aeterno
Dei
iudicio
reprobati
sunt:
et
quidquid
de
praedestinatione
tradimus,
philosophica
tantum
argutia
niti:
quod
Deum
nihil
eorum
lateat
quae
futura
sunt:
quaecunque
autem
praevidit,
necessario
eveniant.
Nihil
dico,
nisi
quod
tam
crassum
mendacium
[pag.
153]
libri
nostri
refellunt.4)
1)
clairte
de
vie.
2)
Lib.
contra
Faust.
21
cap.
2
et
3.
3)
Apres
que
le
moine
a
fait
un
si
beau
preambule,
il
dit.4
)
Hoc
comma
deest
apud
Gallum-
|