8:333
333
PRAEDESTINATIONE.
334
(2
Cor.
13,
6),
ex
contextu
colligere
promptum
est.
Et
tamen
sic
ab
aeterna
electione,
qua
nos
in
vitam
adoptat
Deus,
sic
distinguitur
electio
ad
munus
temporale,
ut
ambas
simul
interdum
propter
affinitatem
scriptura
coniungat.
Quum
gloriatur
Paulus
se
ab
utero
segregatum
esse
(Gal.
1,
15),
de
munere
quidem
apostolico
disserit:
sed
altius
conscendens,
pariter
Dei
gratiam,
qua
vocatus
fuerat
in
spem
salutis,
commendat.
Christus
etiam
quamvis
unum
ex
duodecim
quos
elegit
diabolum
esse
pronunciet:
alibi
tamen
cum
honore
apostolico
adoptionis
gratiam
coniungit,
dicens
(Ioann.
15,
16):
Non
vos
me
elegistis,
sed
ego
elegi
vos,
ut
eatis,
et
fructum
afferatis,
et
fructus
vester
maneat.
Nam
ea
lege
sibi
datos
a
patre
commemorat,
ut
neminem
sinat
perire,
praeter
eum
qui
iam
filius
erat
perditionis
(Ioann.
17,
12).
Quod
ergo
passim
legimus,
ad
certum
vitae
genus
vel
munus
temporale
eligi
hos
et
illos,
minime
obstat,
quominus
Deus
ad
salutem
elegerit
quoscunque
vult
salvos
esse.
[pag.
150]
Secundam
erroris
causam
statuit,
quod
non
teneamus
fideles
omnes
novi
testamenti,
quos
vocat,
electos
esse
in
salutem:
quemadmodum
docet
Paulus
primo
ad
Ephesios
capite.
Atqui,
plus
satis
iam
monstratum
est,
ex
electionis
fonte
illic
deduci
fidem,
qua
filii
Dei
salutis
suae
possessionem
adeunt.
Fides
certe
inter
spirituales
illas
divitias,
quibus
donati
sumus
in
Christo,
vel
praecipue
censeri
debet.
Unde
autem
fluere
docet
Paulus,
quidquid
habemus
benedictionum,
nisi
ex
recondito
illo
gratuitae
adoptionis
fonte?
Rursum:
Ubertim
nos
locupletavit
omni
scientia
et
prudentia:
sed
quomodo?
Iuxta
beneplacitum
suum,
quod
proposuerat
in
se
ipso.
Si
divinae
electionis
fructus
est
fides,
constat
autem
non
omnes
in
fidem
illuminari:
statuendum
procul
dubio
est,
eligi
a
Deo,
quos
fide
donare
apud
se
decrevit:
atque
ita
verum
esse
quod
Augustinus
tradit:
In
filios
a
Deo
eligi,
ut
credant,
non
quia
praeviderit
credituros.
')
Aliis
locis
citandis
supersedeo:
quia
mox
tractandi
erunt.
Caeterum
quia
unus
erat
locus,
ubi
Dei
electi
in
finitum
aliquem
numerum
redigi
videntur:
quum
scilicet
dicit
Christus,
tantas
fore
Antichristi.
fallacias,
ut
etiam
electos,
si
fieri
possit,
decipiant
(Matth.
24,
24):
illic
electos
vocari
exponit
Georgius,
qui
in
fide
et
iustitia
perseverant.
Recte
id
quidem,
modo
simul
.fateretur
constantiam
hanc
ab
electione
[pag.
151]
pendere.
Atqui,
ne
qua
specialis
sit
in
Deo
electio,
sibi
unumquemque
hominum
propriae
electionis
autorem
facit.2)
Tertia
erroris
nostri
causa
secundum
Georgium
est,
quod
dum
excaecationis
et
indurationis
meminit
scriptura,
non
animadvertimus
superioribus
1)
De
praedest.
Sanctorum
cap.
17
et
aliis
locis.
2)
Hoc
ultimum
comma
abest
a
versione.
|