[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:332  nos  et  ipsum  proportionis  distantia.  Sed  quum  dicit  apostolus  nos  eum,  qualis  est,  visuros,  novum  et  ineffabilem  videndi  modum  designat,  cuius  nuno  sumus  expertes.  Quamdiu  enim  per  fidem  ambulamus,  Paulus  nos  ab  eo  peregrinari  docet  (2.  Cor.  5,  6).  Et  quoties  se  visendum  patribus  praebuit,  non  in  sua  essentia,  sed  sub  symbolis  semper  visus  est.  Ergo  tunc  demum  in  se  videbitur  quae  nunc  latet  Dei  maiestas,  ubi  ablatum  fuerit  mortalis  huius  et  corruptibilis  naturae  velum.  Ab  aliis  argutis  disputationibus  supersedeo.  Videmus  enim  quantopere  se  in  illis  Augustinus  torqueat:  nec  tamen  se  expedit,  cum  in  epistolis  ad  Paulinam  et  Fortunatianum,  tum  libro  de  Civitate  Dei,  22,  et  aliis  locis.  Quod  tamen  illic  dicit,  observatu  dignum  est,  plus  valere  in  hac  inquisitione,  vivendi  quam  loquendi  modum  :  et  cavendum  esse,  ne  dum  altercando  quaerimus  quomodo  possit  Deus  videri,  pacem  et  sanctificationem  perdamus,  sine  qua  nemo  eum  videbit.  3.  Omnis  qui  habet  hanc  spem.  Nunc  concludit,  non  ideo  debere  sanctitatis  studium  frigere  in  nobis,  quia  nondum  appareat  nostra  felicitas:  spem  enim  sufficere.  Porro  scimus  sperari  quae  sunt  abscondita.  Sensus  ergo  est,  utcunque  Christum  nondum  habeamus  oculis  praesentem,  si  tamen  in  ipso  speramus,  fiere  non  posse  quin  spes  ista  nos  ad  sectandam  puritatem  excitet  ac  stimulet:  quia  ad  Christum  recta  nos  dirigit,  quem  scimus  absolutum  esse  puritatis  exemplar.  4.  Quicunque  facit  peccatum,  etiam  iniquitatem  facit  :  et  peccatum  est  iniquitas.  5.  Porro  nostis  quod  ille  apparuit  ut  peccata  nostra  tolleret:  et  peccatum  in  eo  non  est  6.  Quisquis  in  eo  manet,  non  peccat:  quisquis  peccat,  non  vidit  eum.  4.  Quicunque  facit.  Iam  supra  ostendit  apostolus  quam  ingrati  simus  Deo,  si  parvifacimus  adoptionis  honorem,  quo  nos  ultro  praevenit:  ac  non  saltem  mutuum  illi  amorem  rependimus.  Simul  admonitionem  illam  interposuit,  non  debere  affectum  nostrum  diminui,  quia  differtur  promissa  beatitudo.  Nunc  autem  quia  homines  in  malis  plus  aequo  sibi  blandiri  solent,  hanc  perversam  indulgentiam  corrigit  pronuntians  iniquos  esse,  ac  legis  transgressores  quicunque  peccant.  Credibile  enim  est  tunc  fuisse  qui  blanditiis  istis  extenuarent  sua  vitia,  non  mirum  si  peccemus,  quia  sumus  homines:  sed  magnum  est  peccati  et  iniquitatis  discrimen.  Frivolam  hanc  excusationem  illis  excutit  apostolus,  quum  peccatum  defiait  esse  divinae  legis  transgressionem.  Nam  illi  propositum  est  peccati  odium  et  horrorem  inducere.  Nomen  ipsum  peccati  leve  quibusdam  videtur:  iniquitas  autem  vel  legis  transgressio  non  tam  facile  ignosci  potest.  Caeterum  non  facit  apos-  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci