5:331
CATECHISMUS.
Non
concupisces
uxorem
proximi
tui,
ete*
Quo
Dominus
frenum
cupiditatibus
nostris
omnibus
iniicit,
quae
caritatis
fines
transsiliunt.
Quidquid
enim
praeter
dilectionis
regulam,
opere
admittere
praecepta
alia
vetant,
hoc,
animo
concipere
prohibet.
Proinde
hoc
praecepto
odium,
invidia,
malevolentia,
non
secus
atque
antea
homicidium,
damnantur.
Libido,
et
interior
cordis
spurcitia,
aeque
ac
scortatio,
prohibentur.
Ubi
prius
rapacitas,
vafrities,
hic
avaritia:
ubi
maledicentia,
hic
malignitas
ipsa
compescitur.
Videmus
quam
sit
generalis,
quamque
longe
ac
late
pateat
huius
mandati
sententia.
Mirabilem
enim
requirit
affectum
Deus,
et
fratrum
amorem
supra
modum
ardentem,
quem
ne
ulla
quidem
cupiditate,
contra
proximi
bonum
ac
commodum,
vult
excitari.
Haec
igitur
praecepti
summa:
sic
nos
esse
animatos
debere,
ut
neque
ulla,
praeter
dilectionis
legem,
cupiditate
titillemur:
et
reddere
unicuique,
quod
suum
est,
libentissime
parati
simus.
Id
autem
uniuscuiusque
esse
reputandum
est,
quod
illi
ex
officio
nostro
debemus.
LEGIS
SUMMA.
Quorsum
autem
universa
legis
praecepta
spectent
satis
declaravit
Christus
dominus
noster,
dum
[pag.
14]
toliam
legem
duobus
capitibus
comprehensam
esse
docuit.
Ut
dominum
Deum
nostrum
diligamus
ex
toto
corde
nostro,
ex
tota
anima,
ex
tota
virtute.
Deinde,
ut
proximum
amemus,
aeque
ac
nos
ipsos
(Matth.
22,
37).
Quam
interpretationem
ex
ipsa
lege
sumpsit.
Nam
prior
pars
Deuter.
6.
legitur,
altera
Levit.
19.
QUID
EX
SOLA
LEGE
AD
NOS
REDEAT.
En
verum
iustae
ac
sanctae
vitae
exemplar,
adeoque
imago
iustitiae
ipsius
absolutissima.
Ut
si
quis
vita
legem
Dei
expresserit,
ei
ad
perfectionem
coram
Domino
nihil
sit
defaturum.
Quod
ut
ipse
testatum
faciat,
non
eximias
modo
vitae
praesentis
benedictiones,
quae
Levit.
26.
et
Deuter.
27.
recensentur:
sed
aeternae
etiam
vitae
remunerationem
pollicetur
iis,
qui
legem
suam
impleverint.
Rursum
aeternae
mortis
ultionem
in
omnes
pronunciat,
qui
non
impleverint
opere
quaecujique
illis
mandavit.
Moses
quoque,
lege
promulgata,
coelum
ac
terram
attestabatur,
quod
populo
bonum
ac
malum,
vitam
ac
mortem
proposuisset.
Verum
etiamsi
viam
vitae
ostendat,
videndum
tamen,
quid
ea
demonstratione
nobis
conferre
possit.
Sane
si
voluntas
nostra
tota
in
obedientiam
divinae
voluntatis
formata
compositaque
foret,
plane
ad
salutem
sufficeret
sola
cognitio
legis.
At
quum
natura
nostra,
carnalis
et
corrupta,
cum
spirituali
Dei
lege
hostiliter
pugnet,
nec
eius
|