[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:33  33  CAPUT  I.  34  urbi  illi  Christus  alibi  minetur,  ac  maledicat.  Quare  ex  gente  adeo  impia  et  scelerata  quod  aliqui  a  Deo  in  gratiam  recepti  sunt,  perinde  habendum  est  ac  si  ex  inferis  educti  essent.  Quod  autem  Christus  ex  profunda  illa  abysso  ereptos  tanto  honore  dignatur  ut  apostolos  constituat,  id  praeclarum  et  memorabile  beneficium  est.  45.  Invenit  Philippus  Nathanaelem.  Utcunque  haec  ecclesiae  incunabula  despectus  habeant  superbi  homines,  nostrum  tamen  est,  maiorem  in  illis  Dei  gloriam  perspicere  quam  si  magnificus  ab  initio  et  modis  omnibus  splendidus  fuisset  regni  Christi  status:  scimus  enim  in  quantum  mox  segetem  hoc  exiguum  semen  excreverit.  Porro  idem  hic  aedificandi  studium  in  Philippo  nobis  proponitur,  quod  prius  in  Andrea.  Modestia  etiam  notatur,  quod  nihil  aliud  cupit  ac  studet,  nisi  ut  habeat  qui  secum  a  communi  omnium  magistro  discant.  Invenimus  Iesum.  Quam  tenuis  fuerit  modulus  fidei  in  Philippo  hinc  patet,  quod  de  Christo  quatuor  verba  profari  nequit,  quin  duos  crassos  errores  permisceat.  Facit  illum  filium  Ioseph,  et  patriam  Nazareth  falso  illi  assignat:  et  tamen  quia  sincere  fratri  suo  prodesse  cupit,  et  Christum  patefacere,  Deo  probatur  haec  eius  sedulitas:  et  prosperum  etiam  successum  habet.  Danda  quidem  opera  est  ut  se  quisque  intra  fines  suos  sobrie  contineat.  Nec  sane  evangelista  hoc  quasi  laude  dignum  in  Philippo  commemorat  quod  Christum  bis  deformet:  sed  eius  doctrinam  utcunque  vitiosa  esset  ac  errore  implicita,  utilem  fuisse  refert,  quia  ad  hunc  scopum  nihilominus  tendebat  ut  Christus  vere  cognosceretur.  Iesum  stulte  dicit  filium  Ioseph,  imperite  Nazarenum  facit:  sed  interea  non  adducit  nisi  ad  filium  Dei  qui  ex  Bethlehem  natus  est,  nec  adulterinum  Christum  fabricat,  sed  tantum  vult  cognosci  qualis  a  Mose  et  prophetis  traditus  est.  Videmus  ergo  hoc  in  doctrina  esse  praecipuum,  ut  quoquomodo  ad  Christum  perveniant  qui  nos  audiunt.  Multi  quum  subtiliter  de  Christo  disputant,  suis  tamen  argutiis  ita  eum  obscurant  et  involvunt,  ut  nunquam  reperiri  queat.  In  hunc  modum  papistae  Christum  non  dicent  esse  filium  Ioseph:  distincte  enim  tenent  quid  nominis  habeat:  sed  interea  virtutem  eius  exinaniunt,  ita  ut  spectrum  ostentent  loco  Christi.  Annon  praestaret  cum  Philippo  crasse  balbutire,  et  retinere  verum  Christum,  quam  diserto  argutoque  loquendi  modo  fictitium  inducere?  Contra,  multi  sunt  hodie  pauperculi  idiotae,  qui  dicendi  rudes  et  ignari,  multo  tamen  fidelius  Christum  docent  quam  omnes  Papae  theologi  cum  altis  suis  speculationibus.  Admonet  itaque  hic  locus  ne  fastidiose  respuamus,  si  quid  minus  apte  a  simplicibus  et  indoctis  de  Christo  dictum  fuerit,  modo  nos  ad  Christum  dirigant:  sed  ne  falsis  hominum  commentis  a  Christo  abstrahamur,  hoc  nobis  semper  in  promptu  Calvini  opera.  Vol.  XLVII.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci