15:33  33  155i  FEBRUAR.  Si  differebant  praestantioribus  illis  donis  quae  prae  caeteris  a  Deo  acceperant,  sic  germani  Dei  filii  ab  eis  differunt  qui  se  germanos  Dei  filios  mentiuntur  {quia  corpore  in  ecclesia  versantes  his  admixti  sunt)  quod  illi  non  tantum  foris  externo  Dei  ministerio,  sed  et  intus  spiritus  sancti  magisterio  docentur,  hi  vero  hominum  duntaxat:  quod  ipsum  tamen  praestantissimum  est  etiam  Dei  donum.  Quod  si  gentes  profanas,  quas  Deus  non  dignatur  hoc  tanto  munere,  nihil  habere  fatemur  quod  iuste  queri  possint,  aut  suae  impietati  praetendere,  quanto  minus  his  ulla  relinquitur  iusta  occasio  proterviendi  et  Deo  insultandi,  qui  maioribus  affecti  beneficiis  nullam  possunt,  extra  se  ipsos  et  naturae  suae  pravitatem,  suae  pertinaciae  et  damnationis  causam  reperire?  Iam  vero  longius  progrediamur  et  inquiramus  scriptura  duce  quae  rursum  huius  sit  tanti  discriminis  causa,  quum  ex  aequo  omnes  excaecari  ac  deseri  a  Deo,  nemo  autem  illuminari  et  assumi  meruerit.  Hic  enim  ese  princeps  status  totius  controversiae.  Paulo  ante  demonstratum  est  cor  Lydiae  apertum  esse,  quod  de  aliis  non  dicitur.  Atqui  eadem,  antequam  hoc  esset  factum,  mulier  religiosa  fuisse  a  Luca  memoratur.  Ergone  hoc  Dei  beneficium  sua  pietate  ante  promeruerat?  Si  hoc  verum  est,  non  est  gratuitum  hoc  Dei  donum,  ac  proinde  nec  gratia  nec  donum,  sed  operis  merces.  Sed  ut  donemus,  remunerari  digna  se  mercede  pietatem,  a  qua  ille  Dei  timor  et  religio  profecta  erant  quibus  praedita  fuit  Lydia,  nonne  haec  ipsa  gratuita  quoque  dona  Dei  fuerant,  quae  nullis  suis  praecedentibus  meritis  compara  visse  Lydiam  certum  erit?  Quocirca,  quum  nulla  in  homine  iusta  queat  causa  inveniri  qua  sibi  Deum  demereri  possit  eiusque  liberalitatem  provocare,  necesbe  est  huius  tanti  beneficii  causam  in  solo  Deo  quaerere.  Hic  ergo  credit  quia  ei  brachium.  Domini  revelatum  est,  ac  proinde  datum  a  patre  ut  crederet.  Datum  est  autem  ideo  a  patre  quia  ab  eodem  ad  hoc  ipsum  electus  et  praedestinatus  erat  ante  iacta  mundi  fundamenta,  non  quod  crediturum  Deus  praevidisset,  sed  quod  ut  crederet  ac  sanctificaretur  et  daturus  et  effecturus  erat.  Pendet  igitur  a  divina  electione  fides,  non  autem  ad  fidem  divina  electio  suspensa  est,  cuius  arcanum  nobis  in  Christo  revelatur.  Ex  quo  efficitur  ut  qui  a  Deo  electus  est  idem  et  Christo  credat,  et  fide  Christo  insitus  in  bonis  operibus  ambulet  quae  Deus  in  illo  praeparavit.  Ille  vero  idcirco  non  credit  quia  sibi  ipsi  relictus  e  naturae  humanae  sordibus  emergere  non  potest,  non  quia  Deus  illi  sit  mali  huius  autor,  et  peccati  a  quo  emanat,  sed  ipsi  ingenita  naturae  vitiositas  et  pravitas,  quam  Deus  non  nisi  iusto  odio  prosequi  potest.  Calvini  opera.  Vol  XV.