7:328  deserere  non  contentus,  etiam  in  manus  carnificum  tradidisti.  Hoc  quis  tibi  ignoscat?  Non  pafcer  tuus,  si  hodie  vivat,  detestetur  talem  filium?  Haec,  sicut  dixi,  summa  orationis  fuit.  Sed  tanta  vehementia  audio  Farellum  egisse,  ut  Carolus  attonitus  et  tanquam  subito  fulmine  ictus  obmutuerit.  Surrexit  postea  Viretus,  qui,  quum  in  animo  haberet  breviter  duntaxat  perstringere  ;  quam  praeclare  se  in  ecclesia  Lausannensi  Carolus  gessisset,  quale  fuisset  vitae  eius  exemplum  in  aedificanda  ecclesia,  admonitus  fuit  a  consessu  ut,  quam  inter  se  disceptationem  habuerant  de  mortuorum,  [pag.  71]  ut  loquuntur,  suffragiis,  paucis  exponeret.  Hic  Carolus  pro  solita  sua  protervia  interpellavit  ac  se  quoque  proferre  velle  dixit,  quibus  argumentis  in  asserendo  suo  dogmate  niteretur.  Vireto  autem  nihil  erat  optabilius  quam  rem  totam  probe  cognosci  et  utriusque  partis  exacte  perpendi  rationes.  Sed  ne  in  immensum  exiret  actio,  convenit  ut  de  scripto  recitarentur,  quae  tam  a  Carolo  quam  a  Vireto  prodita  fuerant.  Axiomata  Caroli  et  probationes.  Ecclesiam  catholicam  pro  cunctis  fidelibus  defunctis  pie  orasse  ac  orare  ut  liberentur  a  morte  et  vitam  venturi  saeculi  consequantur.  Suppono  duo.  Primum  quod  fideles  mortui  sunt  de  ecclesia  Christi,  et  Deus  non  confunditur  vocari  Deus  eorum  (Matth.  22,  32;  Marc.  12,  27).  Item,  s%ve  vivimus,  sive  morimur,  Domini  sumus  in  hoc  enim  Christus  mortuus  est  et  resurrexit,  ut  dominetur  et  mortuorum  et  viventium.  Item  August,  lib.  de  Civitate  Dei  20.  cap.  9.  ait:  Neque  enim  piorum  animae  mortuorum  separantur  ab  ecclesia.  Secundum  suppono  defunctos  in  Christo  nondum  repromissiones  accepisse  nec  consummatam  felicitatem  quam  consequuturi  sunt,  adeptos  fuisse;  exspectant  enim  immortalitatem  suorum  corporum.  Oportet  enim  corruptibile  [pag.  72]  hoc  induere  incorruptionem  et  mortale  hoc  ete.  His  suppositis,  probo  conclusiones  his  rationibus  quae  sequuntur  ex  scriptura  desumptis.  1.  Primo,  Christus  oravit  pro  omnibus  electis,  qui  eum  praecesserant,  qui  tunc  erant  et  futuri  erant.  Nam  se  pro  illis  obtulit;  oravit  autem  efficaciter,  pro  quibuscunque  se  obtulit,  ergo  pro  fidelibus  defunctis.  Orabat  autem  ut  complerentur  in  omnibus  membris  suis  omnes  promissiones  evangelicae,  quarum  finis  et  complementum  est  resurrectio  mortuorum  et  vita  venturi  saeculi  2.  Item,  nunc  orat  Christus  pro  omnibus  membris  suis  ut  perficiantur  ;  defuncti  sunt  membra  Christi,  ex  primo  supposito:  Igitur  ete.  3.  Praeterea,  Christus  vivens  in  carne  passibili  oravit  liberari  a  morte,  quam  volens  subiturus  erat≫