8:327
327
DE
AETERNA
DEI
328
datur
qui
capere
non
potest:
non
autem
timemus,
ne
tacentibus
nobis,
qui
veritatem
potest
capere,
falsitate
capiatur.
Quam
sententiam
brevius
tandem
perstringens,
clarius
etiam
confirmat.*)
Quamobrem,
si
apostoli,
et
qui
eos
sequuti
sunt
ecclesiae
doctores,
utrumque
fecerunt,
ut
de
aeterna
Dei
electione
pie
dissererent,
et
sub
piae
vitae
disciplina
continerent
fideles:
quid
est
quod
invicta
conclusi
violentia
veritatis,7)
isti
nostri
se
recte
dicere
existimant:
Non
esse
populo
praedicandum,
etsi
verum
sit
quod
de
praedestinatione
dicitur?
Imo,
praedicandum
est
prorsus:
ut
qui
habet
aures
audiendi,
audiat.
Quis
autem
habet,
si
non
accepit
ab
eo,
qui
se
daturum
promittit?
Certe
qui
non
accipit,
reiiciat:
[pag.
139]
dum
tamen
qui
capit,
sumat
et
bibat:
bibat
et
vivat.
Sicut
enim
praedicanda
est
pietas,
ut
rite
colatur
Deus:
ita
et
praedestinatio,
ut
qui
habet
aures
audiendi,
de
gratia
Dei,
in
Deo,
non
in
se
glorietur.
Et
tamen,
ut
singulare
aedificationis
studium
sancto
viro
fuit,
sic
docendi
veri
rationem
temperat,
ut
prudenter
caveatur,
quoad
licet,
offensio.
Nam
quae
vere
dicuntur,
congruenter
simul
posse
dici
admonet.8)
Si
quis
ita
plebem
compellet:
Si
non
creditis,
ideo
fit,
quia
iam
divinitus
exitio
destinati
estis:
is
non
modo
ignaviam
fovet,
sed
etiam
indulget
malitiae.
Si
quis
in
futurum
quoque
tempus
sententiam
extendat,
quod
non
sint
credituri
qui
audiunt,
quia
reprobati
sunt:
imprecatio
erit
magis
quam
doctrina.
Tales
itaque
Augustinus
non
immerito
tanquam
vel
insulsos
doctores,
vel
sinistros
et
ominosos
prophetas
ab
ecclesia
iubet
facessere.
Tenendum
quidem
vere
alibi4)
contendit,
quod
tunc
correctione
proficit
homo,
quum
miseretur
atque
adiuvat,
qui
facit
quos
voluerit,
etiam
sine
correptione,
proficere.
Sed
quare
isti
sic,
illi
aliter:
absit,
ut
dicamus:
Iudicium
luti
esse,
non
figuli.
Item
postea:5)
Quum
homines
per
correptionem
in
viam
iustitiae
suae
veniunt,
seu
revertuntur
:
quis
operatur
in
cordibus
eorum
salutem,
nisi
ille
qui
quolibet
plantante
et
rigante
[pag.
140]
dat
incrementum?
cui
volenti
salvum
facere,
nullum
hominis
resistit
liberum
arbitrium.
Non
est
itaque
dubitandum,
voluntati
Dei,
qui
in
coelo
et
in
terra
quaecunque
voluit
fecit,
et
qui
etiam
quae
futura
sunt
fecit,
humanas
voluntates
non
posse
resistere,
quominus
faciat
ipse
quod
vult,
quandoquidem
de
ipsis
hominum
voluntatibus,
quod
vult
facit.
Item:
Quum
vult
adducere
homines,
numquid
corporalibus
vinculis
alligat?
1)
Eiusdem
lib.
cap.
20.
2)
pourquoi
est-ce
que
ceux-cy,
estans
convaincuz
par
la
verite,
cuydent
bien
parler
ete.
3)
Eiusdem
lib.
cap.
22.
4)
De
Corrept,
et
gratia
ad
valent,
cap.
5.
5)
Cap.
14.
|