[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:325  325  PRAEDESTINATIONE.  328  ideo  a  Deo  in  filiis  suis  habitum  esse  colliget?  Caeterum,  maligne,  quod  a  me  dictum  est,  calumniatur  Pighius:  quasi  de  singulis  vitae  actionibus  seorsum  loquutus  sim,  ac  non  potius  de  continuo  vitae  cursu.  Porro,  totam  scripturam  labefactari  oportet,  nisi  quidquid  esse  in  nomine  iustitiae  et  boni  potest,  a  spiritu  sanctificationis,  qui  solis  filiis  datur,  manare  concedimus.  [pag.  135]  In  persequendis  caeteris  cavillis  non  est  quod  plus  operae  sumam.  Tritum  illud  est:  Irritam  fore  doctrinam,  vanas  et  nihili  exhortationes,  si  ab  electione  Dei  pendeat  obsequendi  vis  et  facultas.  Item  aliud  non  absimile:  Fieri  non  posse  quin  se  ignaviae  dedant  homines,  quum  in  aeternum  Dei  consilium  recumbere  docentur.  Responsiones  a  me  adductas  quibus  solet  conviciis  ita  Pighius  exagitat,  ut  maneant  ab  ipso  intactae.x)  Caeterum,  si  quibus  plus  aequo  morosis  nondum  satisfactum  sit,  et  plus  forte  apud  ipsos  ponderis  habeat  Augustinus,  idem  quod  iam  tradidi,  eius  verbis  et  repetam,  et  confirmabo.  Verba  eius  sunt  in  libro  cui  titulum  fecit  De  bono  perseverantiae:2)  Praedestinationis  doctrinam  aiunt  praedicationi  adversam  esse,  ne  quid  prosit.  Quasi  vero  adversata  sit  apostolo  praedicanti.  Nonne  ille  doctor  gentium  praedestinationem  toties  commendavit,  et  verbum  Dei  praedicare  non  destitit?  Num  quid,  quia  dixit:  Deus  est  qui  operatur  in  vobis  et  velle  et  perficere  (Phil.  2,  13):  ideo  non  et  ipse  ut  velimus  quae  D  eo  placent,  et  ut  operemur,  hortatus  est?  An  quia  dixerat:  Qui  coepit  in  vobis  opus  bonum,  perficiet  (Phil.  1,  6):  ideo  ut  inciperent  homines  et  perseverarent  usque  in  finem,  non  suasit?  Nempe,  ipse  Dominus  praecepit  hominibus  ut  in  se  crederent.  Neque  tamen  falsa  eius  sententia  est,  nec  vana  definitio,  ubi  ait:  [pag.  136]  Nemo  venit  ad  me,  hoc  est,  nemo  credit  in  me,  nisi  cui  datum  fuerit  a  patre  meo  (Io.  6,  44).  Neque  rursus,  quia  vera  est  haec  definitio,  vana  est  illa  praeceptio.  Cur  ergo  praedicationi,3)  exhortationi,  correctioni,  quae  omnia  tam  frequenter  usurpat  scriptura,  dicemus  inutilem  esse  praedestinationis  doctrinam,  quam  commendat  eadem  scriptura?  Paulo  post:  Audiunt  haec,  et  faciunt  quibus  datum  est.  Non  autem  faciunt,  sive  audiant,  sive  non  audiant,  quibus  non  est  datum.  Nec  praedestinationis  igitur  praedicatione  impedienda  est  praedicatio  fidei  perseverantis  et  proficientis:  ut  quod  oportet  audiant,  et  quibus  datum  est  obediant.  Quomodo  enim  audient  absque  praedicante?  Nec  rursus  praedicatione  fidei  proficientis,  et  in  finem  usque  perseverantis,  impedienda  1)  Les  responses  que  i'ay  donnees  la  dessus  doyvent  bien  contenter  tous  Chrestiens.  Et  de  faict  ceux  qui  abbayent  a  rencontre  n'y  peuvent  atteindre  pour  les  mordre.  2)  Cap.  14.  3)  Princeps  mendose:  praedestinationi.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci