[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:324  recte  sapere  homines,  sed  illuminatione  spiritus:  deinde  non  aliter  quam  per  Christum  nos  fieri  spiritus  participes,  qui  et  verum  est  sanctuarium,  et  unicus  noster  sacerdos.  21.  Et  quia  omne  mendacium.  Concedit  illis  iudicium,  quo  verum  a  falso  discernant.  Neque  enim  dialectica  est  ista  propositio,  mendacium  differre  a  veritate  (qualiter  in  scholis  generales  regulae  traduntur),  sed  ad  praxin  et  usum  accommodatus  sermo:  ac  si  diceret,  Non  tantum  eos  tenere  quid  verum  sit:  sed  etiam  adversus  impiorum  fallacias  et  imposturas  munitos  esse,  ut  prudenter  sibi  caveant.  Porro  non  de  una  aut  altera  mendacii  specie  loquitur:  sed  quidquid  fraudis  intentet  Satan,  aut  quacunque  parte  eos  adoriatur,  lucis  et  tenebrarum  discretionem  fore  in  promptu  dicit,  quia  ducem  habeant  spiritum.  22.  Quis  est  mendax.  Non  asserit  solos  esse  eos  mendaces  qui  negant  apparuisse  in  carne  Dei  filium,  ne  quis  in  solvendo  hoc  nodo  ultra  modum  se  torqueat:  sed  alios  omnes  superare.  Quasi  diceret,  nisi  hoc  censeatur  mendacium,  aliud  nullum  haberi  posse.  Quemadmodum  vulgo  solemus  loqui,  Si  perfidia  in  Deum  et  homines  crimen  non  est,  quod  amplius  crimen  vocabimus?  Quod  autem  de  pseudoprophetis  in  genere  attigerat,  nunc  accommodat  ad  rationem  sui  temporis.  Digito  enim  ostendit  eos  qui  ecclesiam  turbabant.  Quod  Cheriothum  et  Carpocratem  notari  veteres  existimant,  facile  recipio.  Caeterum  Christi  negatio  late  patet.  Neque  enim  satis  est  uno  verbo  fateri  Iesum  esse  Christum,  nisi  talis  agnoscitur,  qualem  eum  pater  in  evangelio  nobis  offert.  Duo  isti,  quos  nominavi,  Christi  titulum  dabant  filio  Dei:  sed  purum  fingebant  hominem.  Sicuti1)  sunt  alii,  ut  Arius,  qui  Dei  nomine  illum  ornantes  aeterna  divinitate  spoliabant.  Marcion  spectrum  hominis  fuisse  somniabat.  Sabellius  nihil  a  patre  differre  commentus  est.  Illi  omnes  Dei  filium  negarunt:  quia  nemo  eorum  integrum  Christum  sincere  agnovit:  sed  eius  veritatem,  quantum  in  se  erat,  adulterantes,  idolum  sibi  pro  Christo  fabricarunt.  Erupit  deinde  Pelagius,  qui  certamen  quidem  non  movebat  de  Christi  essentia,  quin  verum  hominem  et  Deum  esse  concederet:  sed  totum  fere  eius  honorem  in  nos  transferebat.  Hoc  vero  est  Christum  in  nihilum  redigere,  quum  eius  gratia  et  vis  aboletur.  Sic  papistae  hodie  liberum  arbitrium  spiritus  sancti  gratiae  opponentes,  partem  iustitiae  et  salutis  locantes  in  operum  meritis,  innumeros  sibi  patronos  imaginantes,  per  quos  Deum  propitium  habeant,  factitium  nescio  quem  Christum  habent:  at  vivam  genuinamque  Dei  imaginem,  quae  lucere  in  Christo  debebat,  pravis  suis  commentis  deformant,  virtutem  enervant,  officium  obruunt  et  *)  Sequuti  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci