52:323
323
EPIST.
PAULI
AD
TIMOTHEUM
I
324
ipsa
tamen
praefectura,
qua
dignatur
ipsos
Deus,
honorem
semper
meretur.
Adde
quod
nullus
operam
suam
vel
obsequia
domino
sponte
impendet,
nisi
persuasus
fuerit
se
debere.
Unde
sequitur,
subiectionem
ab
hoc
honore
incipere
quo
Paulus
dignos
vult
censeri
qui
praesunt.
Ne
Dei
nomen.
Semper
in
nostrum
commodum
plus
quam
oporteret
ingeniosi
sumus.
Ita
servis,
si
infideles
habeant
dominos,
prompta
est
obiectio,
indignum
esse
ut
qui
diabolo
serviunt,
imperent
filiis
Dei.
Paulus
autem
in
contrariam
partem
retorquet
argumentum,
ideo
infidelibus
dominis
parendum
esse
ne
male
audiat
nomen
Dei
et
evangelium:
quasi
Deus
ille,
quem
colimus,
ad
rebellandum
nos
incitet
:
quasi
evangelium
contumaces
reddat
et
praefractos
qui
aliis
subiecti
esse
debent.
2.
Qui
autem
fideles.
Fraternum
nomen
videtur
aequalitatem
statuere,
atque
ita
tollere
dominium.
Paulus
ex
adverso
ratiocinatur,
eo
libentius
debere
servos
fidelibus
dominis
se
subiicere,
quia
filios
Dei
agnoscunt,
et
fraterno
amore
illis
sunt
devincti,
et
eiusdem
gratiae
consortes.
Neque
enim
vulgaris
est
ista
dignatio,
quod
Deus
eos
terrenis
heris
in
eo,
quod
praecipuum
est,
aequavit:
nam
communem
simul
adoptionem
habent.
Hoc
ergo
non
leve
illis
incitamentum
esse
debet
ad
servitutem
aequo
animo
ferendam.
Adde
quod
servitus
magis
tolerabilis
est
sub
mansuetis
heris,
qui
nos
diligunt,
et
quos
mutuo
diligimus.
Ipsum
etiam
fidei
vinculum
optime
inter
se
conciliat
quibus
diversa
est
conditio.
Baec
doce
et
exhortare.
3.
Si
quis
aliter
docet,
nec
acquiescit
sanis
sermonibus
Domini
nostri
Iesu
Christi,
et
ei
quae
secundum
pietatem
est
doctrinae,
4.
inflatus
estt
nihil
sciens,
sed
languens
circa
quaestiones
et
pugnas
verborum,
ex
quibus
oritur
invidia,
contentio,
maledicentiae
suspiciones
malae,
5.
super'
vacuae
conflictationes
hominum
mente
corruptorum,
et
qui
veritate
privati
sunt,
existimantium
quaestum
esse
pietatem.
Seiungere
a
talibus.
Haec
doce.
Intelligit
haec
esse
quibus
docendis
insistere
debeat:
et
doctrinae
vult
exhortationes
coniungi.
Perinde
ergo
est
ac
si
dixisset,
quotidie
inculcandum
esse
hoc
doctrinae
genus.
Nec
docendos
modo
esse
homines,
sed
exhortationibus
quoque
assiduis
stimulandos
ac
urgendos.
3.
Si
quis
aliter.
Quia
verbum
eBt
compositum,
potest
etiam
non
male
transferri,
alia
docet.
Quamquam
in
sensu
nulla
est
ambiguitas.
Damnat
enim
eos
omnes,
qui
in
hac
docendi
ratione
non
conveniunt:
etiamsi
non
aperte
neque
ex
professo
oppugnent
sanam
doctrinam.
Fieri
enim
potest
ut
qui
nullum
alioqui
profitetur
impium
vel
manifestum
errorem,
futili
tamen
garrulitate
se
venditando,
pietatis
doctrinam
adulteret.
Nam
ubi
in
ipsa
doctrina
|