55:322
membra
erant,
quod
diabolus
postea
adversus
Christum
erexit.
Proprie
loquendo,
nondum
Antichristus
exstabat:
sed
arcanum
suae
impietatis
clam
moliebatur.
Verum
Iohannes
utitur
hoc
nomine,
ut
piorum
studium
et
sollicitudinem
ad
repellendas
fraudes
magis
acuat.
Quod
si
iam
tunc
in
excubiis
stare
fideles
iubebat
Dei
spiritus,
quum
signa
duntaxat
venturi
hostis
procul
cernerent:
multo
minus
nunc
dormiendi
tempus
est
quando
ecclesiam
saeva
tyrannide
oppressam
tenet,
ao
palam
Christo
insultat.
19.
Ex
nobis
egressi
sunt
Alteram
obiectionem
praevertit,
quod
pestes
illas
videbatur
genuisse
ecclesia,
et
in
sinu
suo
ad
tempus
fovisse.
Nam
certe
hoc
ad
turbandos
infirmos
plus
valet,
si
unus
quispiam
nobiscum
veram
fidem
professus,
deficiat,
quam
si
mille
extranei
in
nos
conspirent.
Sic
ergo
fatetur
eos
prodiisse
ex
ecclesiae
gremio,
ut
tamen
neget
fuisse
unquam
ex
ecclesia.
Porro
diducendae
obiectionis
ratio
est,
quod
semper
huic
malo
obnoxia
sit
ecclesia,
ut
multos
ferre
cogatur
hypocritas,
qui
vere
Christum
non
habent,
utcunque
eius
nomen
ore
profiteantur
ad
tempus.
Quum
dicit,
egressos
esse
a
nobis,
significat
locum
in
ecclesia
prius
occupasse,
et
habitos
esse
in
piorum
numero.
Negat
tamen
fuisse
ex
nobis,
qui
falso
nomen
obtenderint
fidelium:
sicuti
paleae,
licet
tritico
in
eadem
area
permistae
sint1),
non
tamen
in
tritico
censentur.
Si
fuissent
ex
nobis.
Aperte
pronuntiat,
nunquam
fuisse
ecclesiae
membra
qui
deficiunt.
At
certe
sigillum
Dei,
sub
quo
suos
custodit,
firmum
manet:
ut
inquit
Paulus
(2.
Tim.
2,
19).
Sed
hic
oritur
difficultas.
Multos
enim,
qui
videbantur
Christum
amplexi,
saepe
excidere
contingit.
Respondeo,
tres
eorum
esse
gradus
qui
evangelium
profitentur.
Sunt
enim
qui
pietatem
simulant,
quum
tamen
mala
conscienta
intus
eos
arguat.
Aliorum
magis
fraudulenta
hypocrisis:
qui
non
modo
fucum
hominibus
facere
tentant,
sed
oculos
sibi
perstringunt,
ut
sibi
videantur
recte
Deum
colere.
Tertii
vivam
habent
fidei
radicem,
ac
suae
adoptionis
testimonium
penitus
fixum
cordibus
gerunt.
Priores
duo
ordines
nihil
stabilitatis
habent:
de
postremis
loquitur
Iohannes,
quum
impossibile
esse
dicit
ab
ecclesia
alienari.
Neque
enim
sigillum,
quod
Deus
spiritu
suo
insculpsit
eorum
conscientiis,
deleri
potest.
Semen
incorruptibile,
quod
radicem
egit,
non
potest
evelli,
nec
aboleri.
Neque
enim
hic
de
hominum,
sed
Dei
constantia
agitur,
cuius
electionem
ratam
esse
oportet.
Quare
non
immerito
dicit,
ubi
efficax
est
Dei
vocatio,
illic
certam
perseverantiam
fore.
In
summa
nunquam
penitus
imbutos
fuisse
Christi
notitia
intelligit,
qui
deficiunt:
sed
levem
duntaxat
et
evanidum
habuisse
gustum.
*)
sunt
21
|