52:321
321
CAPUT
VI.
322
confirmat:
quia
aequo
animo
exspectanda
est
opportunitas,
quam
Deus
pro
sua
sapientia
praestituit.
Mire
etiam
probos
et
sanctos
pastores
torquet
altera
indignitas,
quod
ubi
summa
integritate
officio
perfuncti
sunt,
multis
iniquis
sermonibus
perstringuntur,
onerantur
multiplici
invidia,
vident
rapi
in
contrariam
partem
quae
laudem
merebantur.
Hac
etiam
ex
parte
subvenit
Paulus,
quum
admonet
Timotheum
quibusdam
bonis
operibus
lucem
in
aliud
tempus
reservari.
Itaque
si
laus
eorum
quasi
sub
terram
defodiatur
hominum
ingratitudine,
id
quoque
placido
animo
esse
sustinendum,
donec
revelationis
tempus
adveniat.
Quamquam
non
his
solum
malis
medetur:
sed
quia
nos
saepe
falli
contingit
in
eligendis
ministris,
dum
se
indigni
astute
insinuant,
boni
autem
nobis
sunt
ignoti:
deinde
etiamsi
non
erremus
ipsi
iudicando,
non
tamen
aliis
probare
iudicium
nostrum
possumus:
sed
qui
optimi
sunt,
repudiantur,
nobis
contra
nitentibus:
mali
autem
vel
obrepunt,
vel
se
obtrudunt:
fieri
non
potest
quin
nos
magnopere
angat
nostra
et
ecclesiae
conditio.
Itaque
Paulus
in
offensione
vel
tollenda,
vel
saltem
sublevanda
laborat.
Haec
igitur
summa
sit,
ferenda
esse
quae
statim
corrigi
nequeunt,
gemendum
ubi
nondum
remedio
idoneum
est
tempus,
morbis
non
esse
vim
adhibendam
donec
vel
maturuerint,
vel
patefacti
sint:
rursus
quoties
virtuti
non
habetur
suus
honor,
exspectandum
esse
maturum
revelationis
tempus,
ac
tolerandum
esse
mundi
stuporem,
ac
quiescendum
esse
in
tenebris
donec
illuceat
dies.
Venio
nunc
ad
verba,
postquam
rem
breviter
complexus
sum.
Quum
dicit
peccata
quorundam
hominum
ante
manifestata
esse,
intelligit
mature
patefieri,
et
quasi
ante
tempus
prodire
in
notitiam
hominum.
Et
hoc
similitudine
exprimit,
quasi
currendo
festinent
ad
suum
iudicium.
Videmus
enim
ut
multi
praecipites
ruant
sponteque
accersant
sibi
damnationem:
etiamsi
totus
mundus
salvos
cupiat.
Quoties
autem
id
accidit,
succurrat
nobis,
arcano
Dei
providentiae
motu
instigari
reprobos
ut
spumas
suas
proiiciant.
In
quibusdam
subsequuntur.
Quod
Erasmus
vertit,
quosdam
subsequuntur,
non
recipio.
Tametsi
videtur
id
graecae
constructioni
magis
quadrare,
sensus
tamen
postulat
ut
subaudiatur
particula
ev.
Casus
enim
mutatio
non
tollit
antithesin.
Nam
sicuti
dixerat
quorundam
peccata
celeriter
ad
iudicium
suum
festinare:
ita
nunc
e
converso
addit,
quorundam
(vel
aliorum)
tardius
venire
in
notitiam.
Sed
loco
genitivi
posuit
dativum,
in
aliis.
Significat
autem,
utcunque
diutius
quam
optemus
lateant
quorundam
peccata
et
tarde
proferantur
in
lucem,
non
tamen
perpetuo
fore
occulta.
Nam
et
ipsa
tempus
suum
habebunt.
Quod
si
tamen
magis
placeat
Erasmi
versio,
idem
maneat
sensus
necesse
est:
nempef
quamvis
non
properet
Dei
vindicta,
a
tergo
tamen
lente
subsequi.
Calvini
opera.
Vol,
LII,
|