52:32
sed
bonam
voluntatem
prorsus
a
Deo
effici.
Quod
autem
calumniantur,
nos
similes
facere
homines
lapidibus,
quum
docemus
nihil
eos
boni
habere
nisi
a
mera
gratia:
impudenter
faciunt.
Fatemur
enim
nos
a
natura
habere
voluntatem
:
sed
quoniam
peccati
corruptione
mala
est,
tunc
bona
esse
incipit
quum
reformata
est
a
Deo.
Nec
dicimus
hominem
quidquam
boni
facere,
nisi
volentem:
sed
tunc
quum
voluntas
regitur
a
spiritu
Dei.
Ergo
quod
ad
hanc
partem
spectat,
videmus
Deo
integram
laudem
asseri:
ac
frivolum
esse
quod
sophistae
docent,
offerri
nobis
gratiam,
et
quasi
in
medio
poni,
ut
eam
amplectamur
si
libeat.
Nisi
enim
efficaciter
ageret
Deus
in
nobis,
non
diceretur
efficere
bonam
voluntatem.
De
secunda
parte
idem
sentiendum.
Deus,
inquit,
est
Ivepyov
evepyetv.
Perducit
igitur
ad
finem
usque
pios
affectus
quos
nobis
inspiravit,
ne
sint
irriti:
sicut
per
Ezechielem
(
l
l
,
20.)
promittit,
Faciam
ut
in
praeceptis
meis
ambulent
Unde
colligimus
perseverantiam
quoque
merum
esse
eius
donum.
Pro
bona
voluntate.
Alii
interpretantur
bonum
animi
propositum.
Ego
potius
ad
Deum
refero,
ac
benevolum
eius
affectum
intelligo,
quem
vulgo
beneplacitum
vocant.
Nam
et
in
hac
significatione
frequentior
est
verbi
graeci
usus:
et
contextus
id
requirit.
Huc
enim
tendit
Paulus,
ut
omnia
Deo
tribuat,
nobis
auferat.
Ergo
non
contentus
tribuisse
Deo
et
bonae
voluntatis
et
operis
effectum,
utrumque
gratuitae
eius
misericordiae
adscribit:
quo
excludit
sophistarum
commentum
de
gratia
subsequente,
quam
imaginantur
meriti
esse
mercedem.
Totum
igitur
cursum
vitae
nostrae,
si
recte
vivimus,
dirigi
a
Deo
tradit:
idque
gratuita
eius
bonitate.
Cum
timore
et
tremore.
Hinc
Paulus
infert
exhortationem:
cum
timore
ut
salutem
suam
peragant.
Timorem
et
tremorem
augendi
causa,
suo
more
coniungit,
pro
serio
timore
et
sollicito.
Ergo
tam
somnolentiam,
quam
confidentiam
excutit.
Operandi
verbo
ignaviam
castigat,
quae
semper
aa
quaerendos
profectus
ingeniosa
est.
Suave
autem
fomentum
habere
videtur
in
gratia
Dei:
quia
si
in
nobis
operatur,
cur
non
resides
torpeamus?
Atqui
spiritus
sanctus
admonet,
se
velle
in
vivis
organis
operari:
sed
mox
arrogantiam
retundit,
timorem
d
tremorem
commendans.
Ac
notanda
est
diligenter
illatio:
A
Deo,
inquit,
habetis
omnia.
Ergo
soliciti
et
humiles
estote.
Nihil
enim
est
quod
magis
ad
modestiam
et
timorem
erudire
nos
debeat,
quam
dum
audimus
nos
sola
Dei
gratia
stare:
mox
ruituros,
si
manum
ille
suam
vel
tantillum
subtrahat.
Fiducia
nostri
securitatem
generat
et
ferociam.
Hoc
experimur,
quicumque
propriis
viribus
confidunt,
eos
insolescere
arrogantia,
et
simul
securos
dormire.
Utriusque
igitur
mali
remedium
est
si
|