[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:32  turus  est  unicuique  secundum  ipsius  opera:  1.  iis  quidem,  qui  per  boni  operis  perseverantiam,  gloriam  et  honorem  et  immortalitatem  quaerunt,  vitam  aeternam:  8.  iis  vero,  qui  sunt  contentiosi  ac  veritati  immorigeris  iniustitiae  autem  obtemperant,  excandescentia,  ira,  tribulatio  9.  et  anxietas  in  omnem  animam  hominis  perpetrantis  malum,  Iudaei  primum,  simul  et  Graeci,  10.  At  gloria  et  honor  et  pax  omni  operanti  bonum,  Iudaeo  primum,  simul  et  Graeco.  3.  Existimas  autem  o  homo,  ete.  Quoniam  praecipiunt  rhetores,  ne  ante  ad  vehementiorem  obiurgationem  descendatur  quam  convictum  crimen  fuerit:  posset  cuipiam  videri  inepte  hic  insurgere  Paulus,  qui  nondum  peracta,  quam  intendebat,  accusatione,  tam  acriter  invehatur.  Verum  secus  habet  res:  satis  enim  firma  probatione  ipsos  peccati  reos  peregit:  quandoquidem  non  accusabat  coram  hominibus,  sed  conscientiae  iudicio  arguebat.  Hoc  autem  plane  duxit  esse  probatum  quod  volebat,  nempe  si  in  se  descenderent  ac  divini  iudicii  admitterent  examen,  non  posse  iniquitatem  suam  insiti  ari.  Nec  sine  magna  necessitate  facit,  quod  tanta  severitate  atque  acerbitate  fictam  istam  sanctitatem  obiurgat:  mira  enim  securitate  id  genus  hominum  in  se  acquiescit,  nisi  illi  inanis  fiducia  violenter  excutitur.  Meminerimus  ergo,  hanc  optimam  esse  convincendae  hypocriseos  rationem,  si  ab  ebrietate  sua  expergefacta  in  lucem  divini  iudicii  attrahatur.  Quod  effugies,  etc.  A  minori  est  argumentum.  Nam  si  hominis  iudicio  obnoxia  esse  flagitia  oportet:  multo  magis  Dei,  qui  iudex  est  unicus  omnium.  Divino  quidem  instinctu  feruntur  homines  ad  damnanda  scelera,  sed  haec  obscura  et  tenuis  est  duntaxat  iudicii  eius  adumbratio.  Valde  igitur  desipiunt  qui  fallere  so  putant  iudicium  Dei,  qui  ne  suo  quidem  iudicio  alios  elabi  sinunt.  Nec  emphasi  caret,  quod  iam  iterum  expressit  hominis  nomen,  ut  hominem  Deo  comparet.  4.  An  divitias,  ete.  Non  mihi  videtur  hic  esse  dilemma,  quod  nonnulli  putant:  sed  prolepsis.  Quoniam  enim  hypocritae  fere  prospero  rerum  successu  inflantur  ac  si  Domini  clementiam  sui  benefactis  promeriti  essent,  atque  ita  magis  in  Dei  contemptum  obdurescunt:  occurrit  eorum  arrogantiae  apostolus:  atque  argumento  a  contraria  causa  sumpto  demonstrat,  non  esse  cur  Deum  sibi  propitium  ab  externa  prosperitate  reputent,  quando  illi  longe  diversum  est  benefaciendi  consilium,  quo  scilicet  peccatores  ad  se  convertat.  Ergo  ubi  non  regnat  Dei  timor,  securitas  in  rebus  prosperis  est  contemptus  ac  ludibrium  immensae  eius  bonitatis  Unde  sequitur,  graviores  poenas  iure  daturos  quibus  in  hac  vita  Deus  pepercerit,  quia  ad  reliquam  pravitatem  accessit  quod  paternam  Dei  invitationem  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci