48:32
quam
dato
spiritu
sancto.
Quum
ergo
spem
omnes
haberent
propinquae
restitutionis,
socordiae
eos
insimulat,
quod
de
illius
ratione
ac
modo
non
cogitent.
Caeterum,
quum
propheta
dicit,
effundam,
minime
dubium
est,
quin
largam
affluentiam
hoc
verbo
notare
voluerit.
Eodem
vero
sensu
accipere
convenit,
effundam
de
spiritu,
vel
ex
spiritu,
ac
ei
dictum
esset
simpliciter:
effundam
spiritum.
Nam
hoc
posterius
apud
prophetam
habetur.
Petrus
autem
Graecos
sequutus
est,
qui
vocem
hebraicam
e
t
h
verterunt
&TZO.
Frustra
ergo
quidam
subtilius
hic
philosophantur:
quia
utcunque
mutentur
verba,
retinenda
tamen
est
mens
prophetae.
Interea,
quum
Deus
effundere
spiritum
dicitur,
sic
accipi
debere
fateor,
quod
ex
spiritu
suo
tanquam
ex
unico
et
inexhausto
fonte
multiplicem
donorum
varietatem
profluere
in
homines
faciat.
Nam
teste
Paulo
(1.
Cor.
12,
4),
diversa
quidem
sunt
dona,
sed
unus
spiritus.
Hinc
vero
colligimus
utilem
doctrinam
:
nihil
nobis
praestantius
a
Deo
posse
dari
quam
spiritus
gratiam
:
imo
sine
hac
nihili
reliqua
omnia
esse.
Nam
quum
in
summa
Deus
populo
suo
vult
salutem
promittere,
spiritum
se
daturum
affirmat.
Hinc
sequitur,
nihil
nos
bonorum
posse
adipisci,
donec
spiritu
sancto
donemur.
Et
certe
tanquam
clavis
est,
quae
ostium
nobis
reserat,
ut
penetremus
in
omnes
spiritualium
bonorum
thesauros:
atque
etiam
ingrediamur
in
regnum
Dei.
Super
omnem
carnem.
Quid
haec
universitas
valeat,
ex
sequentibus
patet.
Nam
primum
in
genere
ponitur
omnis
caro:
deinde
partitio
additur,
qua
propheta
significat,
nullum
fore
aetatis
vel
sexus
discrimen,
qum
Deus
omnes
promiscue
in
gratiae
suae
communionem
admittat.
Omnis
igitur
caro:
quia
adolescentes
simul
ac
senes:
masculi
ac
foeminae.
Quaeri
tamen
potest,
cur
tanquam
novum
et
prius
inauditum
bonum
polliceatiil
Deus
populo
suo,
quod
ab
initio
sacculis
omnibus
praestare
solitus
fuerat.
Nullum
enim
saeculum
gratiae
spiritus
expers
fuit.
Huius
quaestionis
solutio
in
his
duobus
verbis
posita
est,
effundam,
et
super
omnem
carnem.
Duplex
enim
hic
antithesis
notanda
est
inter
veteris
et
novi
testamenti
tempus.
Effusio
enim,
ut
dixi,
uberem
plenamque
copiam
significat:
quum
sub
lege
parcior
fuisset
distributio.
Unde
etiam
Ioannes
spiritum
sanctum
datum
fuisse
negat}
donec
in
coelum
adscenderet
Christus.
Omnis
caro
significat
immensam
multitudinem,
quum
Dominus
antea
paucos
tam
ampla
spiritus
sui
participatione
dignatus
esset.
Porro,
in
utraque
comparatione
minime
negatur,
quin
patres
sub
lege
eiusdem
gratiae
nobiscum
participes
fuerint:
sed
Dominus
nos
illis
superiores
esse,
sicuti
sumus,
ostendit.
Eodem,
inquam,
et
intelligentiae
et
iustitiae,
et
sanctificationis
spiritu
praediti
fuerunt
pii
omnes
a
primo
mundi
exordio,
quo
nos
hodie
Dominus
illuminat
et
regenerat:
|