36:32
a
suis
patribus.
Porro
quatuor,
quos
videmus,
titulis
ornat
gentem
suam,
parum
honorificis
et
valde
remotis
ab
ea
opinione
quam
de
se
conceperat.
Sic
enim
expergefaciendi
sunt
hypocritae:
et
quo
magis
sibi
indulgent,
nec
reguntur
timore
Dei,
fulminibus
verborum
quatiendi
sunt.
Frigeret
enim
erga
tales
homines
simplicior
doctrina:
nec
eos
Vulgaris
exhortatio
commoveret.
Detrahenda
etiam
falsa
persuasio
sanctitatis,
iustitiae,
prudentiae,
qua
se
plerumque
tegunt
et
inaniter
gloriantur.
(Quia
dereliquerunt)
Subiicit
rationem
cur
tam
severe
eos
graviterque
reprehenderit,
ne
scilicet
suo
more
querantur
nimis
aspere
et
duriter
secum
agi.
Ac
primum
quidem
illis
defectionem
a
Deo
exprobrat,
quod
est
malorum
omnium
caput.
Quemadmodum
enim
summa
iustitiae
perfectio
est,
Deo
adhaerere,
quo
etiam
pertinet
illud
Mosis:
Nunc
Israel
quid
petit
abs
te
Deus
tuus,
nisi
ut
sibi
adhaereas:
ita
ubi
ab
eo
descivimus
actum
est
de
nobis.
Consilium
autem
prophetae
est,
non
unius
criminis
in
specie
reos
facere
Iudaeos,
sed
ostendere
prorsus
esse
apostatas.
Quod
sequitur,
ad
amplificationem
haud
dubie
facit:
sive
Irritare
legas,
sive
Spernere,
quod
posterius
magis
amplector.
Foeda
'enim
indignitas
fuit
pro
nihilo
ducere
eius
gratiam,
qui
eos
solos
ex
omnibus
populis
adoptaverat.
Et
hac
ratione
vocat
Sanctum
Israelis;
quia
se
illis
addicens
sua
sanctitate
simul
eos
ornaverat.
Siquidem
ab
effectu
nomen
hoc
ei
passim
tribuitur.
In
tanti
vero
honoris
contemptu,
quam
barbara
superbia
fuit?
Siquis
verbum
Irritandi
magis
probet,
sensus
erit,
Deum
repudiasse,
ac
si
data
opera
iram
eius
provocare
vellent:
unde
apparet
quam
detestabilis
sit
eorum
apostasia.
(Abalienati
sunt
retrorsum.)
Sensus
quidem
est,
quum
Dominus
ipsis
certam
vivendi
viam
et
rationem
proponeret,
cupiditatibus
suis
abreptos
fuisse:
proximam
tamen
sententiam
confirmat,
nempe
adeo
effraenem
fuisse
eorum
petulantiam,
ut
se
ipsos
a
Deo
prorsus
abdicaverint:
ac
data
opera
a
scopo,
in
quem
dirigenda
vita
erat,
retro
cursum
flexisse.
5.
(Quorsum
percutiemini.)
Aliqui
vertunt
Super
quo,
vel
in
qua
parte:
atque
ita
accipiunt
ac
si
Dominus
sibi
nullum
amplius
flagellum
esse
diceret:
quia
tam
variis
modis
eos
in
viam
reducere
conatus
sit,
ut
nulla
amplius
supersit
ratio
castigandi.
Ego
vero
malo
interpretari
Quorsum:
ut
etiam
voci
hebraeae
congruit,
et
convenientior
mihi
sensus
esse
videtur.
Idem
enim
est
quod
vulgo
dicimus
A
quel
propos,
Pour
quelle
fin.
Nam
significat
Iudaeos
eo
impietatis
et
scelerum
progressos
esse,
ut
ne
plagis
quidem
meliores
fore
credibile
sit.
Nam
desperatos
homines
postquam
obduruerint,
scimus
frangi
potius
quam
corrigi:
et
conqueritur
de
tanta
eorum
pervicacia,
ac
si
medicus
tentatis
omnibus
remediis
artem
iam
cessare
diceret.
Interim
|