32:32
populi
sui
regimen
mandavit:
sed
quia
aliter
in
populo
illo
quam
generali
providentia
in
reliquo
mundo,
pastoris
officium
obiret.
(Hodie
si
vocem
eius.)
Secundum
Hebraeos
conditio
haec
opponitur
ad
proximam
sententiam:
ac
si
denuntiaret
propheta
non
aliter
mansurum
esse
populum
in
possessione
suae
dignitatis
ac
privilegii,
nisi
in
Dei
obedientia
perstaret.
Graecus
interpres
cum
sequenti
versu
contexit,
Ne
obduretis
corda
vestra:
quae
sententia
optime
cohaeret.
Si
tamen
placet
distinctio
quam
ponunt
Hebraei,
voluit
exprimere
propheta,
filios
Abrahae
ideo
esse
gregem
manus
Dei,
quia
Deus
legem
suam,
quasi
pedum,
in
medio
eius
erexerat,
quo
se
pastorem
ostenderet.
Ita
particula
Q}$
non
erit
proprie
conditionalis,
sed
expositiva.
Vel
pro
temporis
adverbio
sumetur:
ac
si
dictum
esset,
hanc
esse
discretionis
notam
inter
gentes
et
Iudaeos,
quia
Deus
ad
hos
vocem
suam
direxerat:
sicut
alibi
dicitur,
non
ita
fecisse
reliquis
nationibus,
Psal.
147,
20.
Dixerat
autem
prius
Moses,
Deut.
4,
6.
7:
Haec
est
nobilitas
vestra
coram
populis,
quae
enim
est
natio
sub
coelo,
quae
deos
habeat
ita
appropinquantes
sibi?
Solent
autem
multa
prophetae
a
Mose
mutuari,
ut
satis
notum
est:
ac
emphatice
demonstrat
Propheta
in
adverbio
hodie,
Iudaeos
esse
Dei
populum,
quum
audiant
eius
vocem:
quia
non
procul
quaerendum
sit
testimonium,
sed
in
re
praesenti
appareat
et
sub
oculis
versetur.
Iubet
ergo
in
eo
pastorem
agnoscere,
quod
vocem
eius
audiant,
quia
singulari
gratia
factum
est
ut
eos
familiariter
alloqui
dignatus
sit
Quod
alii
vertunt,
Utinam,
et
volunt
esse,
adverbium
hortantis,
vereor
ne
sit
coactum.
Illud
vero
alterum
concinne
fluit,
quando
vox
Dei
assidue
in
auribus
personat,
nec
semel
tantum
patribus
ostendit
pastoralis
curae,
vel
quotannis
memoriale
aliquod
duntaxat
praebet,
sed
continuat
hoc
munus,
satis
clare
patefieri
electos
esse
Iudaeos
in
gregem.
8.
Ne
obduretis
cor
vestrum
sicut
in
Meriba,
secundum
diem
Massa
in
deserto,
9.
Quando
tentaverunt
me
patres
vestri,
probaverunt
me,
quum
tamen
vidissent
opus
meum.
10.
Quadraginta
annos
litigavi
cum
generatione
hac,
et
dixi:
Populus
sunt
errans
corde:
et
ipsi
non
cognoverunt
vias
meas.
ll.
Quare
iuravi
in
ira
mea,
Si
introibunt
in
requiem
meam.
8.
(Ne
obduretis.)
Quia
durae
cervicis
erant,
et
difficiles
ad
obsequium,
postquam
Dei
gratiam
extulit
ac
celebravit
in
officio
pastoris,
ita
vicissim
admonet
ut
docilitate
et
placida
mansuetudine
se
gregem
ovium
eius
esse
probent,
ac
quo
melius
tangantur.
Patrum
contumaciam
illis
exprobrat.
Quanquam
autem
nomen
HIIHU
appellativum
esse
potest,
ut
sit
rixa
vel
contentio:
quia
tamen
non
dubium
est
quin
ad
historiam
respiciat
propheta
|