24:32  staret.  De  verbo  hw  non  convenit  inter  ipsos  quoque  Hebraeos:  quia  multi  consensum  notari  putant  duntaxat,  alii  accipiunt  pro  iurare.  Et  forte  noluit  hospiti  incognito  filiam  suam  dare  Bethuel,  nisi  se  iurando  obstringeret  illic  habitaturum:  quia  timendum  alioqui  erat  ne  Moses  alio  mox  uxorem  abduceret.  Ita  coniugii  pignus  fuit  manendi  promissio.  Unde  perspicitur  saeculi  illius  integritas,  quod  tanta  viguerit  iurisiurandi  religio  ob  nominis  Dei  reverentiam,  ut  hoc  vinculo  utrinque  contenti  fuerint.  22.  Vocavit  nomen  eius  Gerson.  Quod  putant  gratulatorium  esse  nomen  ad  levandam  exsilii  molestiam,  mihi  non  probatur:  quia  potius  sentio  Mosen,  ut  tam  se  ipsum  quam  socerum  et  uxorem  commonefaceret,  alibi  se  patriam  quaerere,  illic  vero  esse  inquilinum,  nomen  imposuisse  filio.  Nec  obstat  promissio  habitandi  cum  socero,  qua  se  non  ita  obligavit  ut  iugum  excuteret  divinae  vocationis,  vel  abrumperet.  Tantum  adhibita  fuit  cautio  in  hunc  finem  ne  Moses  domum,  ubi  fuerat  tam  comiter  exceptus,  levitate  desereret.  Iam  credibile  non  est  eum  de  causa  exsilii  sui  tacuisse  :  partim  ut  maleficii  suspicionem  averteret,  ac  testimonium  redderet  suae  innocentiae,  partim  ut  praeco  esset  singularis  gratiae,  qua  Deus  populum  Israel  dignatus  erat.  Ergo  nunc  in  nomine  filii  assiduum  (ut  vocant)  memoriale  sibi  occurrere  voluit,  quo  excitaretur  ad  spem  redemptionis  promissae.  Terram  enim  in  qua  videtur  tranquillam  stationem  et  iucundum  nidum  reperisse,  peregrinam  sibi  esse  pronunciat.  Nec  vero  comparat  Madian  Aegypto,  quia  utriusque  terrae  perinde  erat  inquilinus  :  sed  ubicunque  habitet,  extraneum  se  esse  declarat,  donec  adeptus  sit  quam  Deus  promiserat  haereditatem.  Et  sane  absurdum  fuisset,  respectu  Aegypti,  terram  vocare  alienam,  ubi  stabile  erat  domicilium  :  praesertim  quum  fide  impulsus,  teste  apostolo  (Heb.  l  l  ,  27)  reliquisset  terram  illam.  Denique  videmus  fovendae  simulque  testandae  suae  fidei  materiam  quaesivisse,  ubi  professus  est  se  peregrinari  in  aliena  regione.  23.  Accidit  autem  diebus  illis  multis,  mortuus  est  rex  Aegypti:  et  suspiraverunt  filii  Israel  propter  opus,  et  vociferati  sunt:  ascenditque,  clamor  eorum  ad  Deum  propter  opus.  *)  24.  Et  audivit  Deus  clamorem  eorum,  recordatusque  est  Deus  pacti  sui  cum  Abraham,  Isaac,  et  Iacob.  25.  Viditque  Deus  filios  Israel,  et  cognovit  eos.  23.  Accidit  diebus  illis.  Demonstrativo  pronomine  utitur  ad  notandos  quadraginta  annos,  quibus  suspensum  tenuit  Deus  servum  suum  ac  si  eum  abdicasset.  Addendo  multos,  propinquum  illius  1)  In  margine:  Vel,  a  servitute