8:319
319
DE
AETERNA
DEI
320
patris
consilio
electionem
commendans,
simul
ubi
tuto
recumbat
eorum
fiducia,
ostendit.
Manifestavi,
inquit
(Ioann.
17,
6),
nomen
tuum
hominibus
quos
dedisti
mihi.
Tui
erant:
et
mihi
eos
dedisti,
et
sermonem
[pag.
124]
tuum
servarunt.
Videmus,
ut
a
se
ipso
incipiat
Deus,
quum
nos
eligere
dignatur:x)
sed
nos
a
Christo
incipere
velit,
ut
nos
sciamus
in
sacro
illo
peculio
censeri.
Nam
ideo
nos
dare
filio
suo
dicitur,
ut
se
quisque
tunc
demum
coelestis
regni
haeredem
esse
sciat,
dum
ad
Christum
pertinet,
extra
quem
undique
mors
et
exitium
nos
obsident.
Ideo
manifestare
nobis
Christus
patris
nomen
dicitur,
quia
electionis
nostrae
scientiam,
evangelii
sui
voce
testatam,
spiritu
quoque
suo
in
cordibus
nostris
obsignat.
Si
Pighio2)
creditur,
in
solvendo
hoc
nodo
inexplicabili
ita
sudo,
laboro,
omnia
verto,
confundo
et
transfundo
in
omnia,
ut
clarissime
pateat,
propria
conscientia
me
constringi.
Atqui,
ut
facillimum
illi
fuit,
suam
istam
loquacitatem
absque
sudore
profundere,
ita
fieri
potest,
ut
vino
bene
madidus,
quae
illi
in
buccam
venerunt
convicia,
temere
nulloque
pudore
vomuerit.
Si
fixa
et
inevitabilis
salutis
causa
est,
Dei
praedestinatio:
omnem
excuti
nobis
fiduciam
contendit.
Ut
verbum
non
addam:
quam
docet
Paulus
(Eph.
1,4),
nos
fide
participes
esse
factos
divinae
adoptionis,
sicuti
ante
mundum
conditum
electi
fuimus
:
quid,
obsecro,
in
huius
doctrinae
contextu
inextricabile
est
vel
perplexum?
Quum
eos
qui
prius
electi
fuerunt,
docet
secundum
propositum
vocari
(Rom.
8,
28),
rite,
nisi
fallor,
cum
fixo
divinae
electionis
decreto
fidei
nostrae
certitudinem
conciliat.
[pag.
125]
Ratiocinatur3)
Pighius:
Si
in
libro
vitae
scripti
sunt,
quicunque
sunt
Christi
membra,
ebriosos
ergo,
adulteros,
fures,
periuros
et
homicidas
regno
Dei
contra
manifestam
apostoli
sententiam
potituros
:
quando
tales
multi
Christo
per
baptismum
sunt
inserti,
eumque
induerunt.
Primum
monendi
sunt
mihi
lectores,
ut
animum
paulisper
ad
effraenem
istam,
in
qua
lascivit
Pighius,
scripturae
profanationem
advertant:
deinde
ut
in
ea
ulciscenda
expendant
iustum
Dei
iudicium,
quod
se
palam
exserit.
4)
Totam6)
scripturam
pedibus
calcare,
modo
fucum
lectoribus
faciat,
pro
nihilo
ducit
Pighius.
Modo
se
imperitis
venditet,
susque
deque
habet
prima
quaeque
pietatis
rudimenta
convellere.
Interea
Dominus
eum
mente
privatum
pueris
quoque
haec
inseruntur:
Car
Dieu
nous
a
choisiz
et
marquez
devant
que
nous
pensassions
en
luy,
voire
devant
que
nous
fussions
naiz,
nous
croyans
en
Iesus
Christ
nous
commencons
a
comprendre
son
election.
1)
Add.
c'est
qu'il
n'en
cherche
point
la
cause
d'ailleurs.
2)
Si
Pighio
vomuerit
om.
in
gallico.
3)
est
effronte
iusques
la
d'argeur.
4)
qui
apparait
en
sa
bestise.
5)
Totam
.
.
.
convellere.
Haec
desunt
in
gallico.
|