49:317
317
CAPUT
L
318
ad
homines
transferatur.
Prior
est,
nos
hac
lege
redemptos
esse
a
Christo,
ut
non
simus
nostri
iuris.
Hoc
ipso
argumento
utitur
Paulus
ad
Romanos
cap.
14,
9,
quum
dicit:
In
hoc
mortuus
est
Christus
et
resurrexit,
ut
vivis
dominetur
et
mortuis.
Illi
ergo
vivamus
et
moriamur,
quia
semper
eius
sumus.
Item
etiam
cap.
7,
23,
huius
epistolae:
Pretio
empti
estis:
nolite
fieri
servi
hominum.
Quum
ergo
acquisiti
essent
Corinthii
Christi
sanguine,
redemptionis
beneficio
quodammodo
renuntiabant,
dum
alia
capita
sibi
accerserent.
Insignis
doctrina,
quod
nostri
arbitrii
non
sit
addicere
nos
hominibus
in
servitutem,
quum
simus
Domini
peculium.
Corinthios
ergo
hic
summae
ingratitudinis
notat,
qui
ab
eo
capite
se
alienabant,
cuius
sanguine
redempti
erant:
utcunque
id
facerent
inscienter.
Militat
porro
hic
locus
adversus
impium
papistarum
commentum,
quo
suas
indulgentias
fulcire
conantur.
Thesaurum
enim
illum
fictitium
ecclesiae,
quem
per
indulgentias
dispensari
docent,
construunt
ex
sanguine
Christi
et
martyrum.
Ita
fingunt
martyres
promeruisse
nobis
aliquid
coram
Deo
morte
sua,
ut
inde
ad
obtinendam
peccatorum
remissionem
auxilium
petamus.
Negabunt
ideo
redemptores
nostros
esse.
Atqui
nihil
clarius
est
quam
alterum
ex
altero
sequi.
Agitur
de
peccatoribus
cum
Deo
reconciliandis,
agitur
de
impetranda
venia,
agitur
de
placanda
ira
Domini,
agitur
de
redimendis
offensis.
Hoc
fieri
partim
Christi,
partim
martyrum
sanguine
iactant,
faciunt
igitur
in
recuperanda
salute
martyres
Christi
socios.
Hic
autem
fortiter
negat
Paulus,
alium
a
Christo
pro
nobis
fuisse
crucifixum.
Mortui
quidem
sunt
martyres
in
bonum
nostrum:
sed
(quemadmodum
ait
Leo)
ut
constantiae
exemplum
ederent,
non
ut
donum
iustitiae
nobis
acquirerent.
Aut
vos
in
nomen
Pauli
baptisati
Secundum
argumentum,
quod
a
professione
baptismi
sumptum
est.
Damus
enim
ei
nomen,
in
cuius
nomen
baptizamur:
ergo
sumus
obstrictiJChristo,
cuius
nomine
baptismus
noster
est
consecratus.
Unde
sequitur,
perfidiae
esse
Corinthiis
et
desertionis
crimen,
si
se
nominibus
addicant.
Hic
baptismi
naturam
syngraphae
mutui
contractus
similem
esse
observa:
nam
sicut
eo
symbolo
nos
Dominus
in
familiam
suam
recipit
ac
populo
suo
accenset:
ita
fidem
illi
nostram
obligamus,
neque
posthac
habeamus
alium
dominum
spiritualem.
Proinde
sicuti
a
parte
Dei,
foedus
gratiae
est
quod
nobiscum
paciscitur,
quo
remissionem
peccatorum
novamque
vitam
promittit:
sic
a
parte
nostra
sacramentum
est
spiritualis
militiae,
quo
perpetuum
illi
obsequium
pollicemur.
Priorem
illam
partem
hic
Paulus
non
attingit,
quia
locus
non
ferebat:
sed
quum
de
baptismo
agitur,
non
est
omittenda.
Neque
vero
tantum
ob
id
desertionis
accusat
Paulus
Corinthios,
quod
relicto
Christo
ad
homines
transeant:
sed
foedifragos
hoc
|