[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:316  motu  impulsum,  merito  forte  insultaret  mihi  Pighius  :  nunc  autem  quum  a  Deo  propinquam  actionis  causam  removens,  simul  omnem  ab  eo  culpam  removeam,  ut  solus  homo  reatum  subeat:  calumniose  et  improbe  dictum  istud  in  me  torquet:  Hominis  defectionem  unum  esse  ex  Dei  operibus.  Quomodo  autem  Dei  praescientia  et  decreto  statutum  fuerit,  quod  de  homine  futurum  erat,  neque  tamen  in  culpae  societatem  trahendus  sit  Deus,  quasi  transgressionis  vel  autor  sit  vel  approbator,  quum  longe  altius  humanae  mentis  perspicacia  esse  arcanum  palam  sit,  no  ignorantiam  nostram  fateri  pudeat,  imo,  ne  quem  ex  fidelibus  nescire  pigeat,  quod  Dominus  lucis  suae  inaccessae  fulgore  absorbet.  Primum  nihil  aliis,  nisi  ex  animi  mei  sensu,  praescribo.  Testis  enim  mihi  erit  Dominus,  cui  conscientia  mea  subscribet,  sic  me  stupenda  haec  ipsius  iudicia  quotidie  meditari,  ut  nulla  me  plus  aliquid  sciendi  curiositas  sollicitet:  nulla  mihi  de  incomparabili  eius  iustitia  obrepat  [pag.  119]  sinistra  suspicio:  nulla  me  obmurmurandi  libido  prorsus  titillet.  Denique,  in  hac  Augustini1)  sententia  non  minus  tranquille  quam  libenter  acquiesco:  Deum,  qui  creavit  omnia  bona  valde,  et  mala  ex  bonis  exoritura  praescivit,  et  scivit  magis  ad  suam  omnipotentissimam  bonitatem  pertinere,  etiam  de  malis  benefacere,  quam  mala  esse  non  sinere  :  sic  ordinasse  angelorum  et  hominum  vitam,  ut  in  ea  prius  ostenderet,  quid  posset  liberum  eorum  arbitrium,  deinde  quid  posset  gratiae  suae  beneficium,  iustitiaeque  iudicium.  Ad  haec,  ut  de  affectu  meo  taceam:  si  quibus  ita  pruriunt  aures,  ut  nihil  sibi  ex  Dei  mysteriis  clausum  obtectumque  esse  velint:  bis  vesanus  erit  magister,  qui  talibus  discipulis  satisfacere  tentabit.2)  Potius  trepidi  audiamus,  quid  Davidi  acciderit,  quum  in  usitata3)  Dei  iudicia,  quae  in  externo  corporum  et  praesentis  vitae  statu  apparent,  plus  aequo  inquireret:  Factus  sum,  inquit  (Psal.  73,  22),  apud  te  similis  iumento.  Non  potuit  tantus  propheta  in  rebus  minus  obscuris  et  reconditib  ultra  fas  sapere,  quin  brutae  pecudis  instar  obstupesceret  :  nos  vero  praeposterae  mentis  nostrae  lasciviae  in  excutiendo  consilio  Dei  omnium  profundissimo  impune  indulgebimus?  Postquam  Paulus,  Deum  ex  perdita  massa  eligere  et  reprobare  quos  illi  visum  est,  docuit:  quare  et  quomodo  id  fiat  adeo  non  expedit,  ut  potius  [pag.  120]  expavescens  in  clamorem  illum  erumpat:  O  altitudo!  (Rom.  l  l  ,  33.)  Et  nos  eius  altitudinis  reverentia  non  perculsi,  penitus  scrutari  audebimus,  quomodo  1)  De  correptione  et  gratia  cap.  10.  2)  sinon  qu'au  lieu  d'estre  maistre  des  curieux  il  se  face  prince  des  enragez.  3)  Sic  princeps  et  Gallasius.  Becentiores  uno  verbo:  inusitata.  Gallus  plane  omittit.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci