[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


52:316  conqueritur  doctorum  ignavia,  vel  potius  superbia,  dum  soli  volunt  eminere.  Nunc  ut  ad  Paulum  redeam,  victum  praecipue  suppeditari  iubet  pastoribus  qui  docendo  sunt  occupati.  Ea  enim  est  mundi  ingratitudo,  ut  de  fovendis  verbi  ministris  non  multum  sit  sollicitus.  Et  Satan  hac  arte  tentat  doctrina  privare  ecclesiam,  dum  inopiae  et  famis  metu  plurimos  absterret  ne  id  oneris  suscipiant.  18.  Non  obligabis  os,  ete.  Praeceptum  est  politicum,  quod  nobis  in  genere  aequitatem  commendat:  sicuti  in  priorem  ad  Corinthios  epistolam  diximus.  Nam  si  prohibet  ne  inhumani  simus  brutis  animalibus,  quanto  plus  humanitatis  exigit  erga  ipsos  homines?  Ergo  perinde  valet  haec  sententia,  ac  si  generaliter  diceretur,  non  esse  labore  alieno  abutendum.  Triturandi  mos  hodie  multis  Galliae  partibus  est  ignotus,  ubi  flagellis  triticum  excutiunt:  soli  Provinciales  norunt  quid  sit  triturare.  Sed  hoc  nihil  ad  sensum:  quia  tantundem  de  aratione  dici  potest.  Quod  subiicit  continuo  post,  op  e  r  a  -  r  i  um  dignum  esse  mercede  sua,  non  citat  quasi  scripturae  testimonium:  sed  quasi  dictum  proverbiale,  quod  omnibus  dictat  communis  sensus.  Quemadmodum  et  Christus  quum  idem  dicebat  apostolis,  nihil  aliud  quam  sententiam  proferebat  omnium  consensu  approbatam.  Ergo  crudeles  sunt  et  omnis  aequitatis  immemores,  qui  iumenta,  nedum  homines,  esurire  sinunt,  quorum  sudorem  exsugunt  in  suum  commodum.  Quanto  autem  minus  ferenda  eorum  ingratitudo  qui  victum  pastoribus  suis  negant,  quibus  nullam  satis  dignam  mercedem  possunt  rependere?  19.  Adversus  presbyterum.  Postquam  stipendia  iussit  erogari  pastoribus,  Timotheum  etiam  admonet,  ne  sinat  eos  infamari  calumniis,  nec  ulla  criminatione  gravari,  nisi  quae  nitatur  legitimo  testimonio.  Sed  posset  hoc  videri  absurdum,  quod  legem,  quae  omnium  est  communis,  presbyteris  quasi  peculiarem  facit.  Hoc  iuris  in  causis  omnibus  Deus  praescribit:  ut  ex  ore  duorum  aut  trium  testium  definiantur.  Cur  ergo  hoc  quasi  singulari  privilegio  solos  presbyteros  munit  apostolus,  ut  a  falsis  delationibus  tuta  sit  eorum  innocentia?  Respondeo  hoc  esse  necessarium  remedium  adversus  hominum  malignitatem.  Nulli  enim  calumniis  et  obtrectationibus  magis  sunt  obnoxii  quam  pii  doctores.  Praeterquam  enim  quod  muneris  difficultas  facit  ut  interdum  vel  succumbant,  vel  titubent,  vel  claudicent,  vel  hallucinentur,  unde  multas  carpendi  ansas  arripiunt  improbi:  huc  etiam  accedit  quod,  quantumvis  exacte  fungantur  suis  partibus,  ut  ne  minimum  quidem  erratum  admittant,  nunquam  mille  reprehensiones  effugiunt.  Atque  hic  est  astus  Satanae,  alienare  hominum  animos  a  ministris,  ut  doctrina  paulatim  veniat  in  contemptum.  Ita  non  tantum  fit  iniuria  innocentibus,  quod  immerito  laeditur  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci