29:314  titatem  consequuti  conquiescemus.  Itaque  nulla  excusatione  sese  hodie  tuebuntur  quotquot  non  eum  solum  intuentur  et  in  uno  illo  conquiescunt  viri  ac  mulieres,  quum  olim  sub  umbris  legalibus  fidelium  hanc  unam  fuisse  spem  videmus.  Nominatim  vero  Anna  meminit  regis  et  uncti  Iehovae,  minime  quidem  quasi  Dominus  noster  Iesus  Christus  supra  Deum  ipsum  regnet,  sed  quod  sit  viva  Dei  imago  neque  etiam  quasi  Deus  supra  Christum  regnet,  sed  quod  eum  mundi  iudicem  constituit,  et  ipse  Deus  pater  est  Domini  nostri  Iesu  Christi.  Perinde  est  igitur  ac  si  dicat  regem  et  prophetam  Dei,  quod  a  Deo  dominium  ac  potestatem  regnandi  acceperit.  Quibus  verbis  docemur,  Dominum  nostrum  Iesum  Christum  non  ab  hominibus  missum,  sed  a  Deo  patre  qui  sic  mundum  dilexit  ut  proprio  filio  non  pepercerit.  Quae  sane  dignissima  est  observatu  sententia,  qua  nostram  salutem  uni  Deo  acceptam  ferre  docemur.  Nam  quae,  obsecro,  vel  nostra  vel  veterum  fiducia,  nisi  in  eo  quod  Christus  apparuit,  ut  a  maledictione  genus  humanum  redimeret?  Porro  apparuisse  illum  parum  est,  nisi  et  nobis  a  patre  datum,  et  de  omnibus  inimicis  triumphaturum  teneamus.  Neque  enim  humana  potentia  aut  viribus  regnum  eius,  sed  unica  Dei  potestate,  qua  nititur,  stabit.  Quamobrem  quoties  de  Iesu  Christo  eiusque  regno  fieri  mentionem  audimus,  ac  proinde  de  nostra  salute,  sciamus,  salutem  nostram  adeo  certam  et  stabilem  esse,  ut  ne  si  coelum  quidem  ac  terra  adversus  eam  conspirent,  unquam  possit  labefactari,  modo  tamen  fundamento  quod  hic  nobis  proponitur  innitamur.  En  igitur  cur  Iesus  Christus  rex  Iehovae  et  unctus  Dei  appelletur.  Sic  Simeon  ipsum  ulnis  suis  complexum  Christum  Deum  vocat.  Contra  saepe  in  Psalmis,  unctus  Dei  de  figura  et  umbra  illius  praedicatur.  Anna  igitur  unctum  ac  regem  Dei  vocat  promissiones  patribus  factas,  quas  mente  repetit,  nempe  promissum  Messiam  minime  venturum  vacuum,  sed  omnibus  Dei  gratiis  plenum:  quemadmodum  etiam  Esaias  propheta  tribuit  ei  dona  Dei,  hic  verbis:  Super  eo  quiescet  spiritus  Iehovae,  spiritus  sapientiae  et  intelligentiae  spiritus  consilii  et  potentiae,  spiritus  scientiae  et  reverentiae  Iehovae.  Et  alibi:  Spiritus  Domini  Iehovae  est  super  me,  eo  quod  unxit  Iehova  me  ete.  Ex  quibus  fit  nobis  conspicuum  Iesum  Christum  Dominum  nostrum  minime  accessisse  ad  nos  vacuum  :  sed  omnibus  divinis  divitiis  et  dotibus  spiritualibus  exornatum,  unde  apud  Ioannem  de  eius  plenitudine  accipere  iubemur  omnes,  qui  ne  scintillam  quidem  vitae  in  nobis  habemus,  et  ad  Christum  venire,  certo  persuasi  nos  nunquam  inanes  ab  ipso  recessuros.  Est  enim  hoc  Christo  proprium,  ut  Dei  dona  omnia  in  ipsum  effusa  sint,  quorum  nos  ipse  participes  faciat:  quam  ob  causam  etiam  consortes  ipsius  Psal.  45  dicimur,  nempe  quod  omnibus  SU