[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:312  critae  fidei  titulo  frustra  superbiunt,  tales  mendacii  damnat  apostolus.  Nam  quod  dicit,  supervacuum  foret,  nisi  per  multorum  ora  volitaret  falsa  et  inanis  christianismi  professio.  5.  Qui  vero  servat  Nunc  definit  quaenam  vera  sit  legis  Dei  observatio:  nempe  Deum  amare.  Locus  hic  perperam  (meo  iudicio)  ab  iis  exponitur,  qui  intelligunt,  vere  Deo  placere  qui  sermonem  eius  servant.  Potius  sic  resolve,  Diligere  sincera  cordis  affectu  Deum,  est  mandata  eius  servare.  Breviter  enim  (ut  iam  admonui)  indicare  voluit  quid  a  nobis  Deus  exigat:  et  in  quo  posita  sit  fidelium  sanctitas.  Idem  Moses  quoque  dicebat,  quum  legis  summam  colligeret:  Nunc  Israel,  quid  petit  abs  te  Dominu,  nisi  ut  timeas  ipsum,  et  diligas,  ambulesque  in  praeceptis  eius:  Deuteronom.  capite  10,  12.  Item  capite  30,  19:  Elige  vitam,  nempe  ut  diligas  Dominum  Deum  tuum,  servias  illi^  et  adhaereas,  ete.  Neque  enim  lex,  quae  spiritualis  est,  de  externis  tantum  operibus  praecipit:  sed  hoc  praecipue  nobis  commendat,  ut  Deum  ex  toto  corde  diligamus.  Quod  nulla  hic  fit  hominum  mentio,  pro  absurdo  haberi  non  debet:  continuo  enim  ex  Dei  amore  fluit  fraterna  caritas,  ut  postea  videbimus.  Quisquis  itaque  vitam  suam  Deo  probare  cupit,  ad  hunc  scopum  omnes  eius  partes  dirigat.  Si  quis  obiiciat,  neminem  unquam  fuisse  repertum  qui  Deum  ita  perfecte  diligeret:  respondeo,  sufficere  modo  quisque  pro  gratiae  sibi  datae  mensura,  ad  hanc  perfectionem  adspiret.  Interim  constat  definitio,  quod  perfectus  Dei  amor  sit  legitima  sermonis  eius  observatio.  In  ea  nos  progredi,  sicut  in  notitia  proficere  decet.  Cognoscimus  quod  in  ipso*  Redit  ad  illum  evangelii  fructum,  cuius  meminerat,  nempe  societatem  cum  Deo  et  filio  eius:  atque  ita  confirmat  superiorem  sententiam  a  consequentibus.  Nam  si  evangelii  finis  est  ut  Deo  communicemus:  communicatio  autem  nulla  esse  potest  absque  amore:  nemo  rite  in  fide  profecit  nisi  qui  Deo  ex  corde  adhaeret.  6.  Qui  dicit  se  in  eo  manere.  Quemadmodum  prius  lucem  Dei  nobis  in  exemplar  proposuit:  nunc  quoque  ad  Christum  nos  vocat,  ut  eius  simus  imitatores.  Quamquam  non  simpliciter  hortatur  ad  imitationem  Christi:  sed  ab  unitate,  quam  habemus  cum  eo,  arguit  nos  illi  esse  debere  similes.  Vitae,  inquit,  et  operum  similitudo  probabit  nos  in  Christo  manere.  Porro  iis  verbis  ad  proximum  membrum,  quod  mox  de  amandis  fratribus  subiiciet,  transitum  sibi  facit.  7.  Fratres,  non  mandatum  novum  scribo  vobis:  sed  mandatum  vetus,  quod  habuistis  ab  initio.  Mandatum  vetus  est  sermo  quem  audistis  ab  initio.  8.  Rursum  mandatum  novum  scribo  vobis:  quae  est  veritas  in  ipso  et  in  vobis:  quia  tenebrae  transeunt,  et  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci